اینها را به نیت آن ننوشتم که کسی بخواند و بر من رحمت آورد، بلکه نوشتم که قلب آتشینم را تسکین دهم... چه خوش است، دست از جان شستن و دنیا را سه طلاقه کردن... از همه قید و بند اسارت حیات آزاد شدن، با سرور و غرور به استقبال شهادت رفتن... آنجا، حق و عدل، همچون خورشید می‌تابد و همه قدرت‌ها، و حتی قداست‌ها فرو می‌ریزند و هیچکس جز خدا «فقط خدا» سلطنت نخواهد داشت. [بخشی از وصیتنامه شهید مصطفی چمران]