بهترین دوست انسان خداوند است؛ چه دوستی از خدا بهتر پیدا می‌کنید. برخی رفیق خوب و مهربان دارند اما ممکن است با او رنجش پیدا کنند و در این زمان از خدا کمک بگیرند. وقتی از همه امیدها ناامید شدیم به خداوند پناه می‌آوریم؛ انسی بالاتر از انس با خداوند نیست اما انسانها در بند موارد دیگر هستند. به قول حافظ شیرازی «به ولای تو که گر بندهٔ خویشم خوانی؛ از سرِ خواجگیِ کون و مکان برخیزم».[استاد غلامحسین ابراهیمی دینانی]