«سایه» قله بلند شعر فارسی بود

به گزارش ایکنا،‌ در متن پیام رییس فرهنگستان زبان و ادب فارسی آمده است:

«درگذشت هوشنگ ابتهاج، شاعر پرآوازه و هنرشناس، مایۀ تأسف و تأثر دلبستگان به شعر و ادب فارسی شد. بی‌گمان، ابتهاج را می‌توان یکی از قله‌های بلند شعر فارسی در قرن اخیر دانست. او مظهر همزیستی دلپذیر سنّت و نوآوری در شعر معاصر ایران بود. زبان و بیان وی اگرچه از سنّت هزار ساله ادب فارسی مایه می‌گرفت، رنگ و آهنگ خاصی داشت که به شعر او هویت می‌بخشید. شعر سایه، به‌ویژه غزل‌های او، در ادبیات فارسی ماندگار خواهد شد.
فرهنگستان زبان و ادب فارسی فقدان او را به جامعۀ ادبی ایران و دوستداران و بازماندگان وی تسلیت می‌گوید و یاد و نامش را گرامی می‌دارد.»

امیرهوشنگ ابتهاج، متخلص به «سایه» متولد ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت است. این شاعر نخستین اثرش به نام «نخستین نغمه‌ها» را در سال ۱۳۲۵ منتشر کرد. از دیگر آثار او به «سراب»، «سیاه مشق»، «شبگیر»، «زمین»، «چند برگ از یلدا»، «تا صبح شب یلدا»، «یادگار خون سرو» و... را می‌توان اشاره کرد. یکی از معروف‌ترین سروده‌های او «ارغوان» است که در قالب آثار موسیقایی هم عرضه شده است.