اگر انسان در لبه پرتگاهی باشد که هم شیب دارد و هم از طرفی راه صعود دارد، برای اینکه سقوط نکند و موقعیّت موجودش را حفظ کند، در باب مسائل روحی و ایمانی خداوند او را می‌آزماید؛ به این معنا که او را مبتلا می‌کند... اگر ما همین‌طور که ایستاده‌ایم شروع کنیم از این سنگ‌ها برداشتن و خودمان را سنگین کنیم، نمی‌توانیم خودمان را حفظ کنیم... این سنگ و کلوخ‌ها چیست؟ گناه‌ها و معصیت‌ها، دست پخت خود ما در این دنیاست که بارهای گران برای ماست. [آیت‌الله آقا مجتبی تهرانی]