ساده‌زیستی و ترک دلبستگی‌ها و لذایذ مادی، از عوامل مهم پرورش عواطف انسانی و رشد احساس دیگرخواهی است؛ و کاموری، و لذت‌پرستی و شادخواری و دل به دنیا بستن که روش زندگی سرمایه‌داران غافل است، با مهرورزی و دیگردوستی ناسازگار، بلکه عامل بی‌احساسی و میرش وجدان انسانی است. [علامه محمدرضا حکیمی، کتاب الحیات؛ جلد۸؛ صفحه۳۳۱]