در احادیث، تشویقی همیشگی و پیوسته به انتظار فرج به چشم می‌خورد و از باورداران به مهدی (عج) خواسته می‌شود که در انتظار او به‌سر برند. در این انتظار، آن ارتباط روحانی و پیوند وجدانی میان ایشان و آن راهبر معترض و آرمان‌های نهفته در آن محقق می‌شود. این، ارتباط و پیوندی است که نمی‌توان آن را ایجاد کرد، مگر آنکه مهدی (عج) به‌صورت بالفعل در انسان زنده معاصر تجسم یافته باشد.[شهید علامه صدر، کتاب پژوهشی درباره امام مهدی(عج)، صفحه ۳۲]