محمد کاظمی معتقد است: یکی از نکات قابل توجه درباره سبک زندگی قاریان مصری این است که این قاریان نظیر منشاوی و مصطفی اسماعیل به دنبال خودنمایی نبودند؛ برای نمونه اگر در یک مجلس چند قاری جمع می‌شدند و تلاوت می‌کردند هیچ کدام از این‌ها تحت تأثیر قرار نمی‌گرفتند و از محدوده سبک تلاوتشان عدول نمی‌کردند. مثلاً اگر عبدالباسط در یک جلسه یک تلاوت شاهکار ارائه می‌داد، هیچ وقت قاری بعدی تحت تأثیر قرار نمی‌گرفت که بخواهد مستمع را بیشتر به خود جذب کند. این‌ها نشان‌دهنده تقوای در تلاوت، تربیت و اخلاق قرآنی و مؤدب شدن به آداب قرآنی است.