امام رضا(ع) نیز در این باره میفرماید: «مَن شَهَرَ نفسَهُ بِالعِبادَةِ فاتَّهِمُوهُ على دِینِهِ؛ فإنَّ اللّهَ عَزَّ و جلَّ یُبغِضُ شُهرَةَ العِبادَةِ و شُهرَةَ اللِّباسِ، هر کس خود را به عبادت شهره سازد، به دیندارى او بدگمان باشید؛ زیرا خداوند عزّ و جل از شهرت عبادت و شهرت لباس نفرت دارد.»
دهها روایت دیگری که در مذمت شهرت و شهرتطلبی وارد شده است، همگی نشان از آفات اخلاقی، دینی و اجتماعی آن میدهد. به همین دلیل، انسان خردمند عاقبتاندیش در اندیشه کسب شهرت نخواهد بود.
خویش را رنجور سازی زار زار/ تا تو را بیرون کنند از اشتهار
که اشتهار خلق بند محکم است/ در ره، این از بند آهن کی کم است
انتهای پیام