به گزارش ایکنا از چهارمحال‌وبختیاری، در سالروز میلاد باسعادت حضرت زین‌العابدین امام سجاد(ع)، ۲ سروده از احمد رفیعی وردنجانی، شاعر آیینی چهارمحال‌وبختیاری تقدیم مخاطبان گرامی می‌شود.
نوری از جمع خاندان خداست
آیه آیه در او نشان خداست
مهربانی که عطر لبخندش
فصلی از ذات مهربان خداست
جلوه‌ای دیگر از علیست، علی
چارمین ماه آسمانِ خداست
خیر حاصل‌شده ز جمع دو خیر
شد امامی که ارمغان خداست
پدرش کشتی نجات جهان
سبب فیض بندگان خداست
مادرش از تبار سلمان است
اهل ایران که آستان خداست
چو قیامت شود فراخوانند
او که زینت به عابدان خداست
کیست او غیر حضرت سجاد(ع)
که همه هستی‌اش از آن خداست
کیست آن عاشقی که هر نفسش
ذکر تسبیح و امتنان خداست
سیدالساجدین که در سجده
چشمش از عشق، خون‌فشان خداست
سیدالمتقین، مناجاتش
مثل خورشید کهکشان خداست
قدوة‌الزاهدین که از اخلاص
گل بی‌خار بوستان خداست
با دم «لا اله الا الله»
بیرق نور در جهان خداست
دم به دم در نماز چون هر آن
نغمه زندگی، اذان خداست
که بخوانم هزار رکعت اگر
شکر یک لطف بیکران خداست
شبنم اشک بر محاسن او
جلوه رحمت عیان خداست
چون امین است در طریقه عشق
با خداوند و در امان خداست
شهره در عالم از عبادت شد
سجده‌هایش بر آستان خداست
شرح انجیل اهل‌بیت بخوان
جلوه ذات جاودان خداست
این صحیفه، زبور آلالله
گفته شد خواهرِ بیان خداست
گفته رهبر دعای هفتم آن
شرح صدری در امتحان خداست
خواست باید ز حق که دفع بلا
از بشر دور و در توان خداست
ذکر ما یا امام سجاد(ع) است
او که محبوب آستان خداست
سجده باید، که این خضوع و خشوع
درس ایشان به عاشقان خداست
سجده سجده بخوان دعای فرج
این دعا بابی از جنان خداست
عجل‌الله در ظهورش که
مهدی آن منجی جهان خداست
می‌رسد رهبری که آمدنش
مژده آخرالزمان خداست
***
آمد بهار از مقدمش پر گل شده باغ زمین
از عطر جانبخشش شده هستی چو فردوس برین
نوری خدایی هست در رخسار پاکش جلوه‌گر
دارد به گلزار لبش، لبخندهای دلنشین
گلبوسه می‌ریزد خدا از آسمان بر صورتش
از بوسه‌ها روییده گل برصورت این مه‌جبین
گل‌های هر سجاده از نامش شکوفا می‌شوند
سجادِ آلالله دارد، سَجده‌هایی راستین
عالم همه پیش قدم‌هایش چراغانی شده
شاد است از شادی میلادش دلِ روح‌الامین
آمد علی دیگری در جمع اولاد علی
آمد گلی دیگر به گلزار امیرالمؤمنین(ع)
ای کاش درس بندگی گیریم از مولای‌مان
او که برای بندگی بوده‌ست عبدی بی‌قرین
عالم سراسر مثل ابیاتی که دارد این غزل
پرگل شده هر گوشه‌اش از نام زین‌العابدین(ع)