خدا می‌داند چه پاداشی برای اعمال [انسان] ثابت است و برای او مقرر می‌شود! نباید خیال کرد که مطلب، مالِ کمی و زیادی است؛ [بلکه مربوط به] کیفیت است؛ برای خدا باشد، کم باشد [سودمند است]؛ و برای خدا نباشد زیاد [هم] باشد؛ بی‌فایده است. ما مهمان خدا هستیم، در سفره او هستیم. می‌بیند ما را، می‌داند ما چه کار می‌کنیم، می‌داند که ما خیال داریم چه [کاری] بکنیم! [آیت‌الله بهجت، کتاب رحمت واسعه، صفحه 92]