صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۱۵۰۶۷۲
تاریخ انتشار : ۰۶ تير ۱۴۰۲ - ۱۱:۴۴

یک بانوی 55 ساله لبنانی با فروش تمام دارایی‌های خود قصد دارد مسجدی در منطقه عکار این کشور بسازد. او نماز خواندن و تدریس قرآن در این مسجد را بزرگترین آرزوی خود می‌داند.

 به گزارش ایکنا به نقل از الجزیره، فاطمه حمزه لبنانی ابتکار خود برای ساختن مسجد در شمالی‌ترین منطقه عکار را «هدیه‌ای از جانب رب العالمین» توصیف می‌کند.

فاطمه پنجاه و پنج ساله در یک اتاق کوچک در سفینة القیطع در شهرستان عکار زندگی می‌کند که پس از فروش تمام املاکی که در طول سال‌ها به دست آورده آن را اجاره کرده است. هدف او ساخت مسجدی در همان منطقه است.

فاطمه که ازدواج نکرده است می‌گوید: دنیا برای او ارزشی ندارد. سال‌ها قبل فکر ساختن مسجد به ذهنش خطور کرد و او به خاطر آن اموال خود را که شامل چند مغازه و املاکی بود که بخشی از آن او از پدر و مادرش به ارث رسیده بود و در طول سال‌های زندگی با پس‌انداز بدست آورده بود، فروخت.

او با اینکه تجربه‌ای در ساخت و ساز نداشت در طول چهار سال شروع به ساخت و ساز کرد. بعدها مهندسان کار او و استحکام پایه‌هایی را که گذاشته بود تحسین کردند. او می‌گوید: مهندسان تعجب کرده بودند زیرا پایه‌هایی که او گذاشته بود هیچ ایرادی نداشت.  فاطمه می‌افزاید که به دلیل تمام شدن پول اختصاص یافته به این منظور، ساخت و ساز برای مدتی متوقف شد تا اینکه کمک‌های مالی مردم برای تکمیل ساخت مسجد به سوی او سرازیر شد.

او از شهروندان خواست که به کمک‌های خود ادامه دهند و به آنها انگیزه داد و گفت کسانی که به ساخت مسجد کمک می‌کنند خدا آنها را دوست دارد و در بهشت جای دارند و اینکه ذره‌ای از نیکی را بی‌پاداش نمی‌گذارد. فاطمه که زمان زیادی را با همراهی مهندسان پروژه به ریزترین جزئیات، مراحل ساخت و جدول زمانی اتمام آن می‌گذراند می‌گوید: تنها آرزوی من این است که مسجد ساخته شده را قبل از مرگ ببینم و در آن نماز بخوانم.

فاطمه در بین ستون‌های مسجد گردش می‌کند و از منظره مشرف به مسجد که تپه‌های سرسبز و درختان کاج و بلوط است به وجد می‌آید. او می‌گوید: این صحنه، انسان را به تفکر در خلقت خدا وامی‌دارد. این هدیه خداوند است. فاطمه آرزو می‌کند که وقت خود را صرف دعوت مردم به سوی خدا، دعا، فراگیری قرآن و آموزش آن در مسجد خود کند.

در محل ساخت و ساز این مسجد که مسجد الرحمة نامگذاری شده تابلویی نصب شده که بالای آن آیه‌ 18 سوره توبه نوشته شده است: «إِنَّمَا يَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَلَمْ يَخْشَ إِلَّا اللَّهَ فَعَسَى أُولَئِكَ أَنْ يَكُونُوا مِنَ الْمُهْتَدِينَ: آباد کردن مساجد خدا فقط در صلاحیت کسانی است که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و نماز را بر پا داشته و زکات پرداخته و جز از خدا نترسیده‌اند؛ پس امید است که اینان از راه یافتگان باشند».

انتهای پیام