اشرف جواهری، مشاور امور بانوان و خانواده نماینده ولی‌فقیه در استان مرکزی، در رابطه با موضوع «حیا در واقعه کربلا»، در گفت‌و‌گو با ایکنا، بیان کرد: حماسه کربلا را زنان و مردانی ساختند که مرگ سرخ و شهادت را بر زندگی ذلت‌بار ترجیح دادند تا گل‌واژه آزادی و آزادگی همواره در تاریخ، سبز بماند. در واقعه کربلا نقش‌آفرینی مردان و اصحاب و یاران امام بیشتر حائز اهمیت بوده و از این حیث بیشتر به آن پرداخته شده و در مقابل نقش بانوان کمتر مورد اهمیت واقع شده است.
وی ادامه داد: در حماسه عاشورا از اسوه صبر، مقاومت، بصیرت و دانایی حضرت زینب(س) و نقش وی در پیام‌رسانی، مطالبی بیان شده است و نقش دیگر بانوان در شرف، شعور ، عزت و آزادی مورد غفلت واقع شده است. اگر چه این قصد داریم در خصوص بانوان حاضر در قیام عاشورا سخن بگوییم، اما در طول تاریخ بانوانی اثرگذار و نقش‌آفرین بودند که سهم مهمی در گسترش مذهب تشیع داشتند.
جواهری به نقش حضرت زینب(س) پس از واقعه عاشورا اشاره کرد و افزود: پس از وقوع واقعه، رسالت سنگین کاروان حسینی آغاز شد و افراد با وجود شرایط سخت جسمی و روحی می‌بایست با تمام قوا از اندیشه، کلام الهی و ائمه معصومین(ع) دفاع کرده و با خطبه‌های خویش مردمی که در جهل و نادانی به سر می‌بردند را از حقانیت راه امام حسین(ع) و مظلومیت ایشان آگاه سازند. کاروان حسینی به رهبری حضرت زینب(س) به نشر معارف و رساندن پیام شهدا به مردم پرداختند تا اسلام را از زوال نجات بخشند. اینجاست که به هدف امام برای همراه کردن زنان وکودکان با کاروان پی می‌بریم.
وی با استناد به سخن شهید مطهری که گفته است: «امام حسین (ع)، اهل‌بیت و کاروان خود را برای انجام رسالتی عظیم حرکت می‌دهد تا نقش مستقیمی در ساختن تاریخ داشته باشند»، گفت: پس از رویداد عاشورا کاروان با قافله سالاری حضرت زینب(س) بدون اینکه از مدار خود خارج شوند تجلی پیدا می‌کند و از آن پس رسالت این حماسه به ایشان واگذار می‌شود.
جواهری با بیان این مطلب که حفظ و نگهداری یک نهضت و انقلاب از انجام آن مهم‌ترست، افزود: حضرت زینب(س) بعد از 10 محرم پیام‌رسان این واقعه شد و وظیفه تبلیغ خویش را از دشت خونین کربلا برای انسان‌های آزاده و مسلمانان آغاز و آن را برای همیشه در تاریخ ماندگار کرد. البته حضور و نقش ایشان در نهضت منحصر به بعد از قیام نیست؛ چراکه ایشان از ابتدای راه حضور و نقشی تعیی کننده در انقلاب حسینی داشتند. همیاری و همراهی آن حضرت با برادرشان در انجام مسئولیت‌ها را می‌توان بزرگترین نقش ایشان تا قبل از ظهر عاشورا دانست. آن حضرت به عنوان امین امام بخش وسیعی از امور کاروان را برعهده داشت تا امام با فرصت و فراغ بیشتر خود را برای قیام آماده کند.
جواهری ادامه داد: اصلی‌ترین وظیفه حضرت زینب(س) پس از واقعا عاشورا متجلی می‌شود و اگر شجاعت و نقش اثرگذر ایشان در کربلا نبود نه تنها انقلاب حسین(ع) دستخوش تحریف می‌شد، بلکه اسلام در معرض خطر جدی قرار می‌گرفت. اولین سخنرانی و خطابه ایشان خطاب به بارگاه دشمن بود آنجا که فرمودند: «ای یزید! این عدل است که زنان تو پشت پرده باشد، اما ناموس رسول خدا(ص) در برابر چشم بیگانگان قرار گیرند». این سخنان فریاد حیا و حجاب‌خواهی است که از سوی بانویی بلند می‌شود که پس از داغی سنگین به موقع و به‌هنگام بیان می‌شود. تا امروز که این پیام به ما منتقل شد تا وجدانمان برای شناخت محرم از نامحرم هوشیار و بیدار باشد.
وی بیان کرد: از حیا و غیرت کودکان دختر حاضر در واقعه کربلا نیز نباید غافل شد. در حالیکه فرزندان در خیمه‌های نیمه سوخته بودند، حضرت زینب(س) برای ساماندهی آنان وارد خیمه شدند و کودک سه ساله که در حال گریه بود در آغوش عمه آرام گرفت و گفت: «عمه جان تکه پارچه پیدا کن تا سر کنم». بیان این سخنان از سوی کودکی در اوج سختی که پدر و اهل‌بیت(ع) خود را از دست داده است، نشان از اهمیت حجاب و رعایت حیا دارد. نمونه دیگر آن را در تقاضای حضرت سکینه(س) جهت دور نگه داشتن سرهای شهدا از کاروان می‌توان مشاهد کرد؛ چراکه با دور شدن سرها نگاه‌های نامحرمان از آنان دور می‌شد.
انتهای پیام