زندگی صحنه پیکارهاست. زندگی میدان مبارزه‌هاست. با این مبارزه‌هاست که انسان بارور می‌شود و شکل می‌گیرد و استعدادهایش را بیرون می‌ریزد و با این پیکارهاست که انسان آزادی‌اش را می‌یابد و راهش را می‌شناسد و خودش، در راه خودش و برای مقصد خودش گام بر می‌دارد. [استاد علی صفایی حائری، کتاب عاشورا، صفحه 11]