کتاب «خاطره در خاطره» ضمن مرور خاطرات شهدای روستای عموقین در استان اردبیل به خصوصیات اخلاقی و ولایت‌مداری این شهدا پرداخته و شهدا را به عنوان الگوی مقاومت و ایثارو فداکاری معرفی می‌کند.
در بخشی از این کتاب آمده است:
«با گذشت زمان درد دوری نادر برای نرگس بیشتر و بیشتر می‌شد، طوری که از فامیل و همسایه‌ها فاصله گرفت و بعد از فراغت از کار منزل، ساعت‌ها روی سجاده می‌نشست و ذکر می‌گفت و از خدای خود آرامش و صبر طلب می‌کرد و می‌خواست در امتحانش سربلند باشد.
جنگ در سال ۱۳۶۷ پایان یافت ولی خبری از نادر نشد. خانواده‌اش چشم به راه بودند و احتمال می‌دادند که او اسیر شده باشد. هر وقت آزاده‌ای به اردبیل می‌آمد آن‌ها عکس نادر را برداشته و برای گرفتن خبری راهی می‌شدند، اما خبری نبود که نبود.
بالاخره در سال ۱۳۷۲ نذر و دعای بی‌وقفه مادرش مستجاب شد و از بنیاد شهید خبر دادند پیکر نادر در تفحص منطقه پیدا شد.
نرگس خانم تا این خبر را شنید در سجاده افتاد و «امن یجیب مستر اذا دعا و یکشف السوء» را بار‌ها زمزمه کرد و بلند شد و گفت: «اگرچه این خبر دوباره غم را برای ما با خود آورد، اما باید خدا را شاکر باشیم که پیکر نادر را برای ما هدیه فرستاد تا دیگر چشم به راه نباشیم»».
انتهای پیام