بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان
إِذَا السَّمَاءُ انْفَطَرَتْ ﴿۱﴾
آنگاه كه آسمان زهم بشكافد
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انْتَثَرَتْ ﴿۲﴾
و آنگاه كه اختران پراكنده شوند
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ ﴿۳﴾
و آنگاه كه درياها از جا بركنده گردند
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ ﴿۴﴾
و آنگاه كه گورها زير و زبر شوند
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ ﴿۵﴾
هر نفسى آنچه را پيش فرستاده و بازپس گذاشته بداند
يَا أَيُّهَا الْإِنْسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ ﴿۶﴾
اى انسان چه چيز تو را در باره پروردگار بزرگوارت مغرور ساخته
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ ﴿۷﴾
همان كس كه تو را آفريد و [اندام] تو را درست كرد و [آنگاه] تو را سامان بخشيد
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَا شَاءَ رَكَّبَكَ ﴿۸﴾
و به هر صورتى كه خواست تو را تركيب كرد
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ ﴿۹﴾
با اين همه شما منكر [روز] جزاييد
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ ﴿۱۰﴾
و قطعا بر شما نگهبانانى [گماشته شده]اند
كِرَامًا كَاتِبِينَ ﴿۱۱﴾
[فرشتگان] بزرگوارى كه نويسندگان [اعمال شما] هستند
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ ﴿۱۲﴾
آنچه را مى‌كنيد مىدانند
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿۱۳﴾
قطعا نيكان به بهشت اندرند
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ ﴿۱۴﴾
و بیشک بدكاران در دوزخند
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ ﴿۱۵﴾
روز جزا در آنجا درآيند
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ ﴿۱۶﴾
و از آن [عذاب] دور نخواهند بود
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۷﴾
و تو چه دانى كه چيست روز جزا
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ ﴿۱۸﴾
باز چه دانى كه چيست روز جزا
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِنَفْسٍ شَيْئًا وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِلَّهِ ﴿۱۹﴾
روزى كه كسى براى كسى هيچ اختيارى ندارد و در آن روز فرمان از آن خداست
انتهای پیام