وی ادامه داد: رسول خدا(ص) در این‌باره فرموده است: «من دو چیز بزرگ را در میان شما به امانت می‌گذارم، یکی قرآن است و یکی عترت، اگر به آنها تمسک جویید هرگز گمراه نمی‌شوید.» زیرا این دو چیز گرانبها مانند دوبالی است که شما را به سمت بهشت پرواز می‌دهد و شما را ملکوتی می‌گرداند.
این حافظ کل قرآن کریم در خصوص ماهیت تمسک به قرآن، بیان کرد: زندگی روزمره انسان‌ها با مجموعه‌ای از وظایف فردی و اجتماعی به همراه است که در میان آنها یکی از مهم‌ترین عرصه‌هایی که انسان باید به آن توجه کند، حفظ قرآن است که باید همراه با انس به کلام الهی باشد، لذا این امر به‌قدری اهمیت دارد که مقام معظم رهبری هرساله در روز اول ماه مبارک رمضان در جمع اهالی قرآن و حفاظ از انس با قرآن سخن می‌گویند. بنابراین یکی از بهترین راه‌های انس با قرآن، حفظ آیات کلام الله است، زیرا خداوند به فرد حافظ توفیق جبری داده است که او روزانه خود را ملزم به حفظ کلام خداوند کند و با آن مأنوس شود.
این استاد سطوح عالی حوزه در خصوص جایگاه حافظ قرآن کریم، گفت: فردی که حافظ است، شیرینی درک مفاهیم را به جان خود وارد می‌کند و در زندگی با آن همراه می‌شود که برای هرکدام از این‌ها تأکیدات، روایات و سفارشات متعددی در دین اسلام وجود دارد، لذا اگر بخواهیم کاری را معرفی کنیم که فرد جوینده از شئونات مختلف و ساحت‌های متفاوت زندگی بهره ببرد، همان حفظ قرآن است، زیرا طبق بررسی‌های آماری حافظان قرآن متخلق‌ترین انسان‌ها نسبت به اقشار دیگر هستند.
این حافظ کل قرآن کریم در خصوص تأثیر درک مفاهیم قرآن توسط قاری، تصریح کرد: فردی که قاری قرآن باشد، اما خودش متوجه آیات نزول یافته خداوند نشود و تنها آن را تلاوت کند، بهره کمی از این کتاب بزرگ نصیبش می‌شود، اما فردی که به معنا و عمق آیات توجه می‌کند و آنها را هنگام قرائت مدنظر می‌گیرد، هم خودش نورانیت زیادی از آیات کسب می‌کند و هم تأثیر بسزایی بر روی شنونده دارد. همچنین سعدی در خصوص تأثیر فهم کلام بر گوینده و شنونده میفرماید: «سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند.»
وی در خصوص کارکرد حفظ قرآن بر زندگی انسان‌ها، اظهار کرد: حفظ قرآن بر شخصیت و اخلاق انسان‌ها تأثیر شگفت‌انگیزی دارد، زیرا آدمی که با نور سروکار دارد، خودش هم نورانی می‌شود، همچنین خداوند در این باره در آیه 9 سوره «اسراء» میفرماید: «إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا؛ بى‌گمان، این قرآن، مردم را به سوى آن آیینى که پایدارترین است، هدایت می‌کند و مؤمنانى را که پیوسته کارهاى شایسته مى‌کنند، مژده مى‌دهد که قطعاً براى آنها پاداشى بزرگ خواهد بود.» منظور از این آیه این است که هدف از نزول قرآن هدایت بشر بوده است که در سختی‌های زندگی گمراه و ناامید نشود و منبعی برای هدایت داشته باشد تا به کمک آن رستگار شود.
رجبی در پایان گفت: لغزش‌ها و گمراهی‌هایی که ما انسان‌ها با آنها درگیر هستیم، برگرفته از اندیشه و نگاه ماست که متأسفانه الهی نیست و اگر این اندیشه نسبت به همه چیز در زندگیمان تغییر کند و الهی شود، قطعاً تأثیرات بسیار مهمی در نحوه زندگی و برخورد ما به وجود می‌آید.
انتهای پیام