زائران با چشم‌های خیس ،تکیه بر دیوار حرم زیارتنامه‌خوان ،دست‌های خالی شان را بالا می‌برند. چیزی ندارند که به جایش طلب کنند، همین که ضامن آهو در این چهارشنبه‌های امام رضایی در گوشه‌ای از صحنش پذیرفته، برایشان کفایت می‌کند؛ زائرانی که مدام با صدایی آرام زمزمه می‌کنند.