بسم الله الرحمن الرحیم
بیست و دوم بهمن پنجرهای است به روزهای ایمان یک ملت به آرمانهای الهی و امید به آیندهای روشن؛ پنجرهای که نسیم خوش آزادی، استقلال و جمهوری اسلامی را به ارمغان آورد. در گذر این چهل و پنج سال توفانها و تندرها این شجره طیبه را لرزاند، اما هرگز سر در برابر ذلت فرود نیاورد. آنچه خطر اصلی بوده و هست، دشمنان دانا و دوستان نادان این سرزمین خرد خداییاند.
دشمنانی که پیوسته دسیسه میکنند و دوستانی که با غفلتها و کوتهبینیهای خود زمینه فراهم میکنند تا گمان شود این دسیسهها اثری هم دارد. بیشک تا زمانی که دلهای پاک پارسایان در این مرز و بوم میتپد و مردانی که جویای نام و نان نیستند و تلاش ندارند کار دیگران را به نام خود ثبت کنند، در گوشه و کنار به انجام وظیفه خود مشغوللند، هرگز توطئهها به جایی نخواهد رسید و امیدها ناامید نخواهد شد.
خداوند همواره یاور این مردان و مردمان خداجوی باد.
مهدی هادوی تهرانی
20 بهمن ماه 1402
قم المقدسه
انتهای پیام