«بسم الله الرحمن الرحیم
إِنَّا لِلَّٰهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
فَلَوْ أَنَّ امْرَأً مُسْلِماً مَاتَ مِن بَعْدِ هَذا أَسَفاً مَا کَانَ بِهِ مَلُوماً، بَلْ کَانَ بِهِ عِنْدِی جَدِیراً؛ اگر به خاطر این حادثه (بسیار دردناک) مسلمانى از شدت تأسف و اندوه بمیرد، ملامتى بر او نیست، بلکه به نظر من سزاوار است» خطبه ۲۷ نهج‌البلاغه
خبری پر از درد که قلوب مسلمانان جهان را جریحه‌دار نمود... تجاوز دسته‌جمعی صهیونیست‌ها به زنان مسلمان پناه گرفته در بیمارستان شفای غزه آن هم در مقابل چشمان همسر و فرزندانشان ... و سپس قتل عام ایشان.
ضمن محکومیت این جنایت شنیع و ددمنشانه که در ماه مبارک رمضان به وقوع پیوست و نیز تسلیت به واژه شریفِ انسانیت؛ سکوت در قبال این مصیبت را به مثابه همراهی با لشکر شیطان دانسته و از آحاد ملت عزیز ایران به خصوص جامعه قرآنی کشور خواستاریم نسبت به این فاجعه ساکت نبوده و مشت گره‌کرده خود را به انحای مختلف بر دهان نحس و نجس رژیم غاصب صهیونیستی بکوبند.
بی‌شک نابودی و اضمحلال اسرائیل قطعی بوده و موضع‌گیری‌ها و واکنش‌های ما در صف‌بندی‌های نبرد آخرالزمانی و حضور در لشکر حضرت حجت ارواحنافداه مؤثر خواهد بود ... .
و من الله التوفیق»
انتهای پیام