عباسی‌اصل در قسمت هشتم این مجموعه که به همت اندیشکده سبک زندگی اسلامی تهیه شده است با اشاره به روحیه خشم و انتقام گفت: حضرت یوسف(ع) در جایی که می‌توانست خشم خود را بروز دهد و از برادران خود انتقام بگیرد، هنرمندانه صحنه‌گردانی می‌کند و با گذشت خود، آنها را شرمنده می‌کند.
آیه 100 سوره یوسف می‌فرماید: «وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُمْ مِنَ الْبَدْوِ مِنْ بَعْدِ أَنْ نَزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِی» شیطان میان من و برادرانم فاصله انداخت. حضرت یوسف(ع) به جای اینکه انگشت اتهام را متوجه برادران خود کند و دوباره کینه ایجاد شود، منشأ اختلاف را به شیطان بر می‌گرداند و به شکل غیر مستقیم به برادران خود تذکر می‌دهد.
ما از این آیه می‌فهمیم که انسان‌ها نقاط ضعف زیادی دارند و شیطان ممکن است از این نقطه ضعف استفاده کند. انسان عاقل، می‌تواند به جای اینکه اتهام را متوجه افراد کند، با یک بزرگواری منشأ اختلاف را شیطان بداند و اختلاف‌ها را کنترل کند.