آیه ۹۴
سوره انعام با گزاره «وَلَقَدْ جِئْتُمُونَا فُرَادَىٰ كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ ...» آغاز می‌شود، عبارتی که بنا به گفته فخر رازی مفسر بزرگ قرآن اگر همه
قرآن از بین برود برای تحول زندگی انسان‌ها همین یک آیه کافی است.
به نظر فهم تنهایی عمیق وجودی نقطه آغاز زیست اخلاقی و معنوی است، چرا که همانگونه که در ادامه آیه اشاره می‌کند، «آنچه را که (از مال و جاه) به شما داده بودیم همه را پشت سر وانهادید و آن شفیعان را که به خیال باطل شریک ما در خود می‌پنداشتید با شما نمی‌بینیم! همانا میان شما و آنان جدایی افتاد و آنچه (شفیع خود) می‌پنداشتید از دست شما رفت»( انعام آیه ۹۴).
گویا برای ما انسان‌ها آنچه مانع از عمل به حق می‌شود وابستگی به دیگر چیزها است، از همین رو همانگونه که قرآن در آیات گوناگون اشاره می‌کند اموال، اولاد و سایر وابستگی‌های سازمانی، گروهی، دوستی و…. فتنه هستند، یعنی ما به امید شفاعت و کمک آنها پا روی حق می‌گذاریم و این در حالی است که ما در برابر حقیقت این جهان تنهای تنها هستم
امید اینکه فهم عمیق قرآن باعث ترویج حق‌طلبی و اخلاقی زندگی کردن در میان ما انسان‌ها شود
این شعر حافظ در این روز عید بزرگ تقدیم شما
از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است
وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است
حافظ منشین بی‌مِی و معشوق زمانی
که‌ایّامِ گل و یاسمن و عیدِ صیام است
سعید خدیوی، عضو هیئت علمی جهاددانشگاهی خراسان رضوی
انتهای پیام