السّلام علیک یامولا یا حضرت علی بن موسی الرضا
به لطف حق ز یثرب سرزده مهر فروزانی
که هفت اقلیم ازشمس جمالش گشته نورانی
به روز یازده ذیقعده این شمس الشّموس آمد
عطا کرده خدا بر نجمه یکتا نجم تابانی
علیّ سوّم و هشتم امام و قبله هفتم
به صورت احمد و سیرت نبیّ و حیدر ثانی
زند شمس و قمر زانو به پای ضامن آهو
که هر صبح و مسا سایند به کویش چهر و پیشانی
ز شمس انورش مهر فلک تاب و ضیاء گیرد
جمالش کرده خیل اختران را پرتوافشانی
دم ازیوسف مزن در پیش حُسن این نگار ما
که از دیدار او ماتند همه حوران ز حیرانی
خراسان گشته از یمن قدومش شهره عالم
که خواهد یوسف کنعان بخوانندش خراسانی
بوَد اَجر طوافش چون هزاران حجّ بیت الله
ملائک روز وشب گرد حریمش در ثناخوانی
قدمگاه رضا باشد زیارتگاه مشتاقان
که سنگ در زیر پای او شود لعل بدخشانی
غبار درگهش هر مُرده را جان می‌دهد زیرا
مسیحا هم بود در مکتبش طفل دبستانی
ز جنت برتر است کوی رضا فخر همه عالم
که در این قبله گه روح الامین آمد به دربانی
بود دارالشّفای خلق عالم آستان او
که آنجا درد بی درمان شود درمان به آسانی
ببر دست توسّل را چو ذاکر سوی درگاهش
که از لطف و کراماتش کند اینسان غزلخوانی
امیرمحمودی (ذاکر اردهالی)
انتهای پیام