اما چرا عکس‌خانه؟ چون مكانی برای زنده نگه داشتن خاطرات از طریق عكس‌هایی است كه هر كدام در دل خود قصه‌ها دارند و عكس‌خانه تخت فولاد نیز افتتاح می‌شود تا بخش‌های كمتر دیده‌شده اين سرزمين به چشم بیاید و مخاطبان از زاويه‌ای ديگر با لطافت‌های آن انس بگيرند.
اين عكس‌خانه چند بخش اصلی دارد؛ یک قسمت تكايا و موقعيت آنها را نشان می‌دهد. قسمت ديگر وضعيت ديروز و امروز مكان‌های مهم تخت فولاد را به معرض نمایش می‌گذارد و بخشی هم بازدید شخصيت‌های گوناگون از اين مكان تاریخی، فرهنگی و مذهبی را بازتاب می‌دهد. عكس‌های تکی از بزرگانی چون جهانگيرخان قشقایی، حاج آقا رحيم ارباب، استاد جلال تاج، استاد همایی، آيت‌الله زند كرمانی و سايرين نیز زینت‌بخش قسمت دیگری از عکس‌خانه است. فضایی هم به تصاویر شهدا و عکس‌های ثبت‌شده از دوران دفاع مقدس اختصاص دارد، چرا که گلستان شهدای اصفهان نیز بخشی از سرزمین پر رمز و راز تخت فولاد را تشکیل می‌دهد.
اما از زيباترين بخش‌های عكس‌خانه می‌توان به تصاويری اشاره کرد كه وقوع حادثه يا زمان خاصی را گوشزد می‌كند؛ حادثه‌ای كه بيان آن به متن يا گوينده‌ای نیاز دارد و در اينجا عكس به تنهایی بار روايتگری را به دوش كشيده است. حياط عکس‌خانه نیز بر روی ديوارهای خود، تصاویری از جمع‌هایی را نشان می‌دهد که هر کدام دليلی بر اجتماع داشته‌اند و به تنهایی صفحه‌ای از تاريخ شهر را ورق می‌زنند. برخی از شخصيت‌ها هم اقبال بيشتری داشته و عكس‌های متعددی از آنها به يادگار مانده است، مانند ميرزا آقا امامی، حاجی مصورالملکی و افراد ديگر.
عكس‌خانه تخت فولاد هم برای قدم زدن، ايستادن و تأمل كردن مخاطب عام سفارش می‌شود و هم برای پژوهشگرانی كه می‌خواهند با استناد، اعتبار بيشتری به يافته‌های خود بدهند. از همين‌رو، پذيرای عموم مردم و به‌طور ويژه پ‍ژوهشگران است.
انتهای پیام