حال و هوای اصفهانی‌ها در آستانه انتخابات ریاست‌جمهوری

به گزارش ایکنا از اصفهان، اواخر اردیبهشت‌ماه بود که هلی‌کوپتر حامل رئیس‌جمهور، سفر استانی او را به سفری آسمانی پیوند داد و پروازش را ابدی کرد. اکنون و زودتر از موعد مقرر، مام وطن بار دیگر نظاره‌گر مقطع حساسی برای تعیین سرنوشت خود است. کمتر از یک هفته به انتخاب رئیس‌جمهور بعدی باقی مانده و غوغای نامزدها برای نشستن بر مهم‌ترین صندلی پاستور، مورد توجه همگان است. هر گوشه از کشور نیز میزبان محفلی انتخاباتی و تریبونی برای سخنرانی نامزدها و تجمع هواداران آنهاست. زیباترین سخنان و وعده‌های رنگارنگ را نیز در همین ایام و از زبان نامزدها می‌توان شنید.

همان‌طور که در خیابان سپه قدم برمی‌دارم، نگاهم متوجه عابرانی‌ست که هریک با اندیشه و ظاهری متمایز از دیگری در حال حرکتند. ابتدا به سراغ دختر جوانی می‌روم که سعی دارد میان خوردن بستنی و تماشای اطراف، توازن برقرار کند. از او اجازه می‌‌خواهم تا باب گفت‌وگو در خصوص انتخابات را باز کنم. نامش مهرناز است و به تازگی وارد 25 سالگی شده و برخلاف گیسوان پریشانش، درونی آرام و منطقی دارد. مهرناز درباره شرکت در انتخابات می‌گوید که حق رأی، تأیید هویت و حضور من در وطنم است، حتی به بهای برگه‌ای سفید در صندوق نیز نمی‌خواهم این حق را از دست بدهم. از دیدگاه او کارآمدی، مهم‌ترین خصیصه برای انتخاب فرد اصلح است. برطرف شدن یا کاهش مشکلات اقتصادی، ایجاد فرصت‌های شغلی و برقراری عدالت در جامعه نیز باید مورد توجه باشد. 

سپس به سراغ پیرمردی می‌روم که دوچرخه لاری‌اش را به دست گرفته و مسیر خیابان سپه را پیاده گز می‌کند. او شرکت در انتخابات را وظیفه خود برمی‌شمرد و حضور حداکثری را حق امام(ره) و شهدا بر گردن ملت می‌داند. پیرمرد با اشاره به الگوهایی همچون شهید رجایی و شهید رئیسی می‌گوید کسی را انتخاب خواهد کرد که خلوص و خستگی‌ناپذیری سید محرومان را داشته باشد.

پسری جوان با گوشواره‌ای در گوش و تتویی بر روی آرنج، گزینه متفاوتی برای ضبط گزارشی دیگر است. او برایم نمایی از نسلی قلمداد می‌شود که باطنی رمزآلود دارند. شنیدن نام انتخابات، لبخند معناداری بر لبش می‌نشاند: «در انتخابات شرکت نمی‌کنم و بوی بهبود اوضاع به مشام نمی‌رسد.» این را می‌گوید و به مسیرش ادامه می‌دهد.

گفت‌وگوی بعدی با دختری‌ست که چادر بر سر دارد و کم سن و سال به نظر می‌رسد. نامش یاسمن زهراست و آن‌گونه که می‌گوید به تازگی هجده ساله شده و می‌تواند رأی بدهد. لحنش سراسر ذوق است و آینده ایران را با عینکی امیدوارانه می‌بیند. تأکید می‌کند که در روز جمعه، 8 تیرماه همراه خانواده‌اش به پای صندوق‌های رأی خواهد رفت. از نظر او، شخصی لایق منصب ریاست‌جمهوری است که اهل عمل و دلسوز مردم باشد. مقصودش از تصاحب این جایگاه نیز خدمت به مردم باشد، نه قدرت‌نمایی.

بانوی دیگری که بادبزن در دست دارد و سعی می‌کند گرمای هوا را اندکی پس بزند، آخرین مخاطب این گزارش است. می‌گوید در انتخابات پیش‌رو، نگرش جدیدی برای انتخاب نامزد مورد نظرش دارد و برخلاف انتخاب‌های پیشین خود مایل نیست بر مبنای احساسات تصميم بگیرد. همچنین می‌گوید در تلاش است تا با مرور کارنامه و عملکرد نامزدها، بهترین گزینه را انتخاب کند؛ شخصی که قادر به مدیریت بحران‌های داخلی و خارجی باشد.

در انتهای ضبط گزارش و در روزهای آغازین اولین ماه از تابستان داغ به طلوع جمعه، 8 تیرماه می‌اندیشم؛ روزی که دعای منتظران، مقدرات کشور را با فرج منجی و موعود پیوند بزند.

زهرا مظفری‌فرد