«جوش» در زبان محلی بهکار میرود، معادل واژه جوشش در زبان فارسی است و به معنای آن است که افراد در دفاع از امام میجویند و تلاش میکنند.
در آیین سنتی «جوش» که حلقه ماتم نیز نام دارد، آقایان، از کودک تا پیر کنار هم میایستند و با گرفتن لباس یکدیگر، حلقه بزرگی تشکیل میدهند.
زمانی که حلقه تشکیل شد، چند نفر از افراد مسن و بزرگان هیئت در وسط حلقه قرار میگیرند و مصیبتخوانی میکنند. افراد نیز در حلقه به گردش درمیآیند، بهطوری که دست دیگر خود را که آزاد است، در طول مراسم با صدای دهل و اشعاری که خوانده میشود، بالا و پایین میبرند و حرکت میکنند.
این آیین سنتی که بهخصوص در شب و روز تاسوعا و عاشورا برگزار میشود، یکی از آیینهای شهرستان نایین به شمار میرود که به ثبت ملی نیز رسیده است.