در کوفه او را شیعه امیرمؤمنان(ع) خطاب می‌کردند، مسعود بن حجاج تیمی شاهد خیانت کوفیان و تنهایی مسلم و شهادت آن بزرگوار و هانی بن عروه بود و با شنیدن خبر آمدن ابا عبدالله الحسین(ع) به کربلا چاره‌ای اندیشید و همراه با فرزندش عبدالرحمن با یکی از گروه‌های اعزامی به کربلا همراه شد و در شب هشتم، همراه فرزندش به اباعبدالله(ع) پیوست.
روز عاشورا وی و فرزندش در کنار دیگر یاران برای خلق حماسه‌ای جاودانه آماده شدند، عمر سعد آغازگر جنگ شد و خود با تیری که در کمان نهاد، تیراندازان را دعوت به تیرباران یاران امام کرد، اصحاب در این جنگ نابرابر، عاشقانه مجاهدت کردند و جنگیدند و سرانجام در پایان جنگ ۵۱ تن شهید پیش روی اباعبدالله(ع) بر خاک خفتند.
مسعود و فرزندش نیز جزو شهدای تیرباران بودند و در زیارت ناحیه مقدسه و رجبیه نام وی و فرزندش آمده است، «السلام علی مسعود بن حجاج و ابنه.»
منبع: ensani.ir
انتهای پیام