ابراهیم بن حصین اسدی ازدی از شهدای کربلا و اصحاب دلاور
امام حسین(ع) بوده و این فرد از جمله کسانی محسوب می‌شده است که سید الشهدا(ع) در لحظات تنهایی، نام ایشان را همراه با نام برخی از یاران خود صدا می‌زده است. وی بعد از ظهر
عاشورا در کنار امام حسین (ع) به شهادت رسیده است.
رجز منسوب به ابراهیم بن حصین در میدان نبرد چنین بود:
اَضرِبُ مِنکم مَفصَلا وَ ساقالِیهرَقَ الیومُ دَمی اِهراقا
وَ یرزَقَ المَوتَ أبُو إسحاقاأعنی بَنِی الفاجِرَةِ الفُساقا
با شمشير بر مفصل و ساق شما مى زنم تا آن گاه كه (همين) امروز خونم ريخته شود و مرگ را روزى ابواسحاق یعنی فرزندان گنه‌كار و زنازاده گرداند.
ابراهیم بن حصین بعد از ظهر روز عاشورا در کنار امام حسین(ع) به شهادت رسیده است و در زیارتنامه‌ها نام وی ذکر نشده است. محسن امین حسینی عاملی، نویسنده شهیر شیعه در کتاب «اعیان الشیعه» گفته است که «ابراهیم بن حصین اسدی» پس از کشتن نفرات زیادی به شهادت رسید، اما به تعداد خاصی اشاره نکرده و این در حالی است که نویسنده کتاب «فرسان الهیجا» تعداد کشته‌های دشمن توسط ابراهیم بن حصین را تصریح کرده است، او می‌گوید که این صحابی جلیل القدر امام حسین(ع) پس از اینکه تعداد ۵۰ تا ۸۴ تن از دشمن پلید را به جهنم واصل نمود خود بر اثر ضربات دشمن به فیض شهادت رسید.
منبع:
ensani.ir
انتهای پیام