صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۳۲۲۴۰
تاریخ انتشار : ۳۰ مرداد ۱۴۰۳ - ۰۹:۱۳
یک چله اشک/ 37

آیت‌‎الله‌ بهجت قبل از مقام مرجعیت و پیش از آنکه به عرفان و زهد شهره شود، دلداده و شیدای اهل‌ بیت عصمت و طهارت(ع) و به ویژه حضرت سیدالشهدا(ع) بود و این دلدادگی گاه بر زبانش جاری می‌شد و ما اکنون چله نشین غم حسین(ع) به مدد کلام آن مرد خدا هستیم.

به گزارش ایکنا، کتاب «رحمت واسعه» مجموعه بیانات آیت‌الله محمدتقی بهجت درباره خصایص رحمت واسعه خدا، حضرت سیدالشهدا(ع) است که در مجالس درس و محافل دیگر مطرح کرده‌اند و در آن به مباحث مختلف درباره اهمیت زیارت، اشک و اقامه عزا برای امام حسین(ع) پرداخته شده است.

آنچه در «یک چله اشک» می‌خوانید منتخبی از مطالب کتاب رحمت واسعه است که در چهل روز تقدیم می‌شود؛

 

عابس هم که در کربلا لخت شد، دیوانه که نبود، یعنی که ما را از مرگ نترسانید، ای کاش زودتر شهید بشویم. خدا می‌داند که اینگونه کارها چقدر ترویج مذهب است. اصحاب سیدالشهدا(ع) می‌گفتند: «اگر هفتاد مرتبه کشته شویم و زنده شویم و کشته شویم دست از یاری تو برنمی‌داریم» 

بنا نبود آن حضرت از راه خَرق عادت و اعجاز پیروز شود وگرنه یک نفر هم لازم نبود، خود حضرت سیدالشهدا(ع) کافی بود. امام سجاد معصوم(ع) با آن حال برای ترویج از مرام و مسلک سیدالشهدا(ع) عصا و شمشیر به دست می‌گیرد. 

 

انتهای پیام