«جا دارد از داغت، همه عالم بگرید
چشم زمین و آسمان با هم بگرید
عیسی به گردون، جامه نیلی سازد از غم
نوح و خلیل و موسی و آدم بگرید
تو خون دل‌ها خورده‌ای در راه ایمان
باید برایت حضرت خاتم بگرید
ای سید احرار باید در فراقت
مرغ سحر دم گیرد و هر دم بگرید
گل در فراق تو گریبان چاک سازد
از دیدگان سرخ خود شبنم بگرید
تو پرچم اسلام را بر بام لبنان
افراشتی دردا که این پرچم بگرید
از خون تو «هیهات من الذّله» جوشد
نیل و فرات و دجله و زمزم بگرید
هرچند از سنگ است قلب کوه خارا
از آتش هجران تو کم‌کم بگرید
تنها نه چشم من در این غم، خون‌فشان است
هر شاعر آزاده‌ای زین غم بگرید
حیف است مانند تو در بستر بمیرد
هرچند در داغت، همه عالم بگرید»
انتهای پیام