فرخنده مفیدی، استاد پیشکسوت تعلیم و تربیت دانشگاه علامه طباطبایی در گفت‌وگو با ایکنا گفت: در فرهنگ ما گفته می‌شود خانواده تا دو یا دو و نیم سالگی باید در کنار کودک باشد که خیلی منطقی است؛ زیرا کودک، مادر و پدر خود را که اولین مراقب‌های او هستند لمس می‌کند، به آنها لبخند می‌زند، به آنها نگاه می‌کند و احساس خوب از آنها دریافت می‌کند. در دنیا و جامعه ما مراکز مراقبتی با مراقبان خوب وجود دارد که نقش کلیدی پدر و مادر را می‌توانند ایفا کنند که به حکم جبر و نیاز حتماً می‌توانند کمک‌کننده باشند.