من نصب نفسه للناس أماما فلیبدا بتعلیم نفسه قبل تعلیم غیره، ولیکن تادیبه بسیرته قبل تأدیبه بلسانه، و معلم نفسه و مؤدب‌ها أحق بالاجلال من معلم الناس و مؤدبهم.
کسى که خود را در مقام امامت و پیشوایى مردم قرار دهد، باید پیش از تعلیم به دیگران، خود را تعلیم دهد و قبل از تربیت به زبان، با عملش تربیت کند و کسى که آموزگار و مربى نفس خویش است، به احترام و اکرام سزاوارتر است از آن که معلم و مربى دیگران باشد.
حکمت ۷۳ نهج‌البلاغه
طرح از زهره رجبی
انتهای پیام