به گزارش ایکنا از کرمانشاه، شعبان برای سلوک‌کننده به خداوند متعال یکی از منازل عمر محسوب می‌شود که بزرگان برای استفاده از لحظه لحظه‌های این ماه شریف توصیه‌ها و سفارش‌هایی دارند که نشان از شآن والا و فضیلت بزرگ این ماه است.
میرزا جواد آقا ملکی تبریزی در المراقبات می‌گوید:
در شأن این ماه همین بس که ماه رسول خدا(ص) است و آن حضرت در خصوص آن چنین فرموده است: به درستی که شعبان، ماه من است. خدا رحمت آورد بر کسی که مرا در ماهم یاری رساند.
«مناجات شعبانیه» در نزد اهلش مناجاتی عزیز است و از این‌رو به شعبان انس می‌یابند، بلکه انتظارش را کشیده، مشتاق حلولش می‌گردند و به درستی که در آن مناجات، علومی است والا از چگونگی معامله بنده با خداوند متعال و وجوه ادب‌ورزی در طریقه معرفت حق و نیز مسئلت و دعا و استغفار به درگاه خداوند متعال و استدلال‌هایی لطیف که برای استحکام مقام امید و رجا مناسب حال ما و نجات است و سزاورا مقام عبودیت و در آن و دلالت‌های صریح واضحی وجود دارد، در خصوص معانی قرب و لقا که به سبب آن شبهه‌های اهل سلوک و شک‌های اهل انکار و وحشت اهل تردید برطرف می‌شود و آنگونه که فردی از اصحاب معرفت آن را مورد تفسیر قرار داده است همانا آن اشارتی است به معرفت نفس که خود راه معرفت‌یابی به رب محسوب می‌شود؛ و کوتاه سخن آنکه: این مناجات از اعمال بسیار با اهمیت این ماه محسوب می‌شود، بلکه بر سالک نیاز است که برخی از فراز‌های آن را در تمام ایام سال ترک نکرده و در قنوت نماز‌های خود بخوانند.
انتهای پیام