به گزارش ایکنا؛ همزمان با ایام ماه مبارک رمضان، ماه صیام، بندگی و مهمانی خداوند بر سر سفره معرفت و بصیرت؛ عمادالدین ربانی؛ شاعر و ذاکر اهل بیت(ع) غزلی در ستایش ارج و قرب تکیه بر پروردگار، بخشش بی‌کران او در سایه قرار بندگی بندگانش به درگاه باری تعالی؛ نیز همنشینی آن با نام مولای متقیان حضرت علی(ع) و لیالی نورانی نزول قرآن سروده است.
تمام ماه به جز مِهر لایزالی نیست
چه روشن است! شبی قدر این لیالی نیست
ندیده قامت ماه هلال‌ابرو را
کسی که در رمضان، قامتش هلالی نیست
خوشا به حال شمایی که خوب می‌دانید
امید بستن بر عشق، خوش‌خیالی نیست
چراغ هر شب خورشیدی است؛ یا شافع
شفیع ذره‌مقامان، علی(ع) است؛ عالی نیست؟
تویی بهاره من؛ یا مُحول‌الاحوال
کسی به غیر تو حالا در این حوالی نیست
بهار دیده رسیده است، از یمین و یسار
به یمن چشم تَرَم، فصل خشکسالی نیست
نگاه من خبر از روشنای دل دارد
نگاه آینه‌ها، خالی از زلالی نیست
فرشته زیر پَروبال من به حیرت گفت:
کسی که پر زده آن مست لاابالی نیست؟
عمادالدین ربانی
انتهای پیام