آنچه به نظر بنده مهم است، این است که ما بتوانیم جامعه را ــ جامعه خودمان را در درجه اوّل ــ از سرچشمه تمام‌نشدنی قرآن سیراب کنیم. ما به این احتیاج داریم، بشدّت هم محتاجیم. هم در زندگی فردی‌مان، زندگی شخصی‌مان، اخلاق‌مان، رفتارمان، سلوکمان اشکالاتی وجود دارد که با قرآن برطرف می‌شود، هم در زندگی جمعی‌مان که در زندگی جمعی هم، یک بخشی ارتباطات درون جامعه است. در همه اینها، هم در مسائل شخصی، هم در مسائل اجتماعیِ درون‌جامعه‌ای، و هم در مسائل اجتماعیِ مربوط به بیرون جامعه، در همه‌ی اینها ما ابتلائاتی داریم که این ابتلائات با قرآن برطرف می‌شود؛ قرآن می‌تواند ما را در این زمینه راهنمایی کند و دست ما را بگیرد.[رهبر معظم انقلاب؛ ۱۴۰۳/۱۲/۱۲]