شب زیارتی اباعبدالله(ع) شبی است که دل‌ها بی‌تاب‌اند و زبان‌ها به ذکر مصیبت باز می‌شود. گویی صدای العطش کودکان هنوز در گوش تاریخ می‌پیچد، و زائران در دل شب، خود را در خیمه‌های سوخته کربلا احساس می‌کنند. زیارت این شب، نه فقط ادای احترام، بلکه تجدید عهدی است با امامی که آزادگی را به اوج رساند.