وی اصلی‌ترین کارکرد زبان را انتقال پیام دانست و افزود: زبان می‌تواند در قالب گفتار و نوشتار اتفاق بیفتد و طبیعتاً کارکرد زبان، انتقال پیام است. بهترین ابزار انتقال پیام، نوشتار محسوب می‌شود و در این میان، خط و خوشنویسی نقش بسزایی دارد. گفتمان‌سازی یکی از مهم‌ترین کارکردهای زبان است و خوشنویسی می‌تواند در این زمینه بسیار مؤثر باشد.
دبیر عالی دومین دوره همایش ملی دوسالانه خوشنویسی با اشاره به تاریخچه گفتمان‌سازی از طریق خوشنویسی بیان کرد: اگر به طول تاریخ نگاه کنیم، گفتمان‌سازی بارها از طریق خوشنویسی یا نوشتار اتفاق افتاده است؛ برای نمونه در دوره پیش از اسلام، کتاب ارژنگ با خوشنویسی و نقاشی همراه بود. در دوران اسلامی نیز در شاهنامه‌نگاری‌ها و آثار نظامی شاهد ارتباط نقاشی و خوشنویسی بوده‌ایم.
وی ادامه داد: در سفال‌های قرون اولیه اسلامی، خوشنویسی پیام‌هایی مانند «برکت» و «رحمت» را منتقل می‌کرده و این پیام‌ها نشان‌دهنده ارتباط میان سفارش‌دهنده و هنرمند در آن دوران بوده است.
خواجه‌احمد عطاری گفت: در دوره مغول، کتیبه‌هایی با متون خاص در محراب‌ها نوشته شد که مفهوم گفتمان‌سازی را جدی‌تر کرد. در دوره صفوی نیز نمونه‌هایی از نقاشی‌ها و خوشنویسی‌ها وجود دارد که گفتمان اشرافیت و فضیلت‌سالاری در آن به‌وضوح دیده می‌شود. در دوره پس از انقلاب نیز خوشنویسی با استفاده از ابزارهای گوناگون مانند اسپری، دیوارنگاره‌ها و... در فرهنگ و جامعه تأثیرگذار بود. این تغییرات نشان‌دهنده نقش خط در مشارکت‌های اجتماعی و هنری است.
وی با بیان اینکه دومین همایش ملی دوسالانه خوشنویسی با هدف بررسی آثار از قرن سوم تا هفتم در حال برگزاری است، تصریح کرد: بررسی بشقاب‌ها، متون و آثار هنری گوناگون نشان می‌دهد که هنرمندان چگونه در کنار مردم و برای آن‌ها کار کرده‌اند؛ همچنین نحوه مشارکت حاکمان وقت در این زمینه نیز مورد مطالعه قرار می‌گیرد. امید می‌رود که این مسیر همچنان ادامه یابد و دوستانی که در این همایش‌ها حضور دارند، موجب رشد و اعتلای فرهنگ و هنر کشور شوند.
عطیه حیدری
انتهای پیام