وی با بیان اینکه معلمی تنها یک حرفه نیست، بلکه انتخابی عاشقانه و مسئولانه است، افزود: معلمی، تدریس خشک و رسمی در کلاس درس نیست؛ معلمی یعنی ساختن انسانهایی آگاه، مسئول و توانمند، یعنی برافروختن چراغی در دل تاریکی، حتی زمانی که خود در تنگنا هستی.
این فرهنگی بازنشسته در ادامه به خاطرات شیرین خود از سالهای خدمت در عرصه تعلیم و تربیت اشاره کرد و گفت: هیچچیز برای یک معلم، ارزشمندتر از دیدن رشد و پیشرفت شاگردانش نیست، وقتی میبینم دانشآموزی که روزی با دستانی لرزان و نگاهی مردد وارد کلاس شد، امروز با اعتماد بهنفس، توانایی و بینش به زندگی خود جهت میدهد، احساس میکنم تمام خستگیها، بیخوابیها و دغدغهها به بار نشستهاند.
خداپرست با اشاره به جایگاه تأثیرگذار معلمان در ساختار اجتماعی کشور تصریح کرد: معلم ستون تربیت و آگاهی جامعه است؛ توسعه پایدار و پیشرفت واقعی هر جامعه، از کلاس درس آغاز میشود که خوشبختانه در سالهای اخیر نگاهها به معلمان آگاهانهتر و ارزشمدارتر شده، اما هنوز تا رسیدن به جایگاه شایسته، بهویژه در زمینههای معیشتی و ارتقای تخصصی، راه بسیاری در پیش داریم.
وی با تأکید بر لزوم توجه نظام آموزشی به توانمندسازی معلمان ادامه داد: سرمایهگذاری در آموزش معلم، سرمایهگذاری بر آینده کشور است و باید با ارائه آموزشهای مستمر، بهروز و حمایتهای عملی، انگیزه و توان معلمان را تقویت کنیم تا بتوانند نسلهای آینده را شایستهتر پرورش دهند.
خداپرست در پایان سخنانش با پیامی صمیمانه به نسل جدید دانشآموزان و همکاران فرهنگی خود چنین گفت: به دانشآموزان و نسل آینده توصیه میکنم هیچگاه از مسیر یادگیری منحرف نشوند، حتی اگر مسیر پر از دشواری و موانع باشد. علم و آگاهی، بزرگترین قدرت در برابر ناملایمات است و به همکاران گرانقدرم میگویم ما چراغ راه آیندهایم؛ با همدلی، صبر و پایداری، این مسیر پرفراز و نشیب را ادامه دهید، زیرا آینده این سرزمین از دل کلاسهای درس شکل میگیرد.
انتهای پیام