استاد عبدالرسول عبایی، مردی از تبار نور و قرآن بود. معلمی عاشق که با اخلاق نیک و نفس گرمش، دل‌ها را به قرآن نزدیک می‌کرد. حضورش آرامش می‌بخشید و نفسش روشنگر راه شاگردانی بود که امروز راه او را ادامه می‌دهند. با رفتنش، جامعه قرآنی ایران یکی از ستون‌های استوار خود را از دست داد. نام و یادش تا همیشه در دل اهل قرآن جاودانه خواهد ماند.