حجت‌الاسلام والمسلمین حجت‌الله سروری، مدرس حوزه و دانشگاه در گفت‌و‌گو با ایکنا از کرمانشاه با تسلیت سالروز شهادت امام جواد(ع) با اشاره به بخش‌هایی از زندگی آن حضرت، اظهار کرد: در زمان حکومت بنی‌عباس چه در زمان مأمون و چه در زمان معتصم تلاش فراوانی کردند که شخصیت علمی و دینی امام جواد(ع) را به نوعی تخریب کنند، اما حضرت در طول ۱۷ سال امامت خویش، چون خورشیدی عالم تاب هدایت و رهبری مردم را مدیریت کردند.
وی افزود: ایشان در همان دوران نوجوانی در بسیاری از مناظره‌ها که با دشمنان متعصب و برخی از ناآگاهان به مقام امامت داشتند به دشوارترین مسائل فقهی و علمی پاسخ داده و پیچیده‌ترین معادلات علم و حکمت را حل می‌کردند. امام جواد(ع) با وجود سن و سال جوانی خود و علیرغم بحران‌ها و تلاطم‌هایی که در جامعه آن زمان وجود داشت با درایت و مدیریت مطلوب اجتماعی توانستند باعث وحدت و انسجام بیش از پیش شیعه در مقابل دشمنان شوند.
حجت‌الاسلام سروری در ادامه با اشاره به اینکه در دوران اوایل انقلاب با تآسی از امام جواد(ع) عمده مدیران و فرماندهان موفق کشور را نسل جوان تشکیل می‌دادند که با درایت و هوش و شجاعت خود امور را به وجه مناسبی پیش می‌بردند و انقلاب را تحت هدایت امام راحل از مشکلات عبور می‌دادند، گفت: بنابراین امروز نیز بُعد الگوپذیری از امام جواد(ع) از این حیث مهم و کلیدی است که جوانان ما به تأسی از ایشان ضمن پرهیز از حالت خمودگی، رکود و نااُمیدی بدانند که با نشاط جوانی در پرتو توکل بر خدای متعال و اعتماد به توانایی‌های خود می‌توانند بسیاری از به ظاهر ناممکن‌ها را ممکن سازند. نمونه آن فعالیت‌های جوانان کشور در عرصه‌های مختلف علمی و اخترعاتی و فعالیت‌های چشمگیر در مؤسسات دانش بنیان است.
این مدرس دانشگاه با بیان اینکه امام جواد(ع) در یک بیان نورانی به تبیین ارکان انقلاب و ایجاد جهانی آرمانی عاری از ظلم است اشاره می‌کنند، افزود: کانون‌های فرهنگی هنری مساجد، فعالیت‌های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی خود در جبهه عدالت در سطح ملی و بین‌المللی را باید بر این محور قرار دهند.
وی با یادآوری اینکه خنثی نبودن در برابر دشمن و جبهه باطل و دفاع تمام قد از جبهه حق و مجهز بودن در مقابل آنها از هر جهت باید سرلوحه کار همه مسلمانان قرار بگیرد، گفت: امام جواد(ع) مبارزه فرهنگی و علمی با کسانی که قصد پوشاندن حق و حقیقت را دارند و آنان که مهر باطل بر صداقت زده‌اند و حق‌کشی می‌کنند و منع‌کنندگان ترویج سبک زندگی اخلاقی و آنان که ارتکاب به گناه را افتخار می‌دانند و فساد را در جامعه گسترش می‌دهند را مورد تأکید قرار می‌دهند. بنا به فرمایش امام جواد(ع) اهالی مسجد باید حامی تقواپیشگان، چراغ راه گمشدگان از مسیر الهی، تقویت کننده جبهه حق، تلاشگران کسادی بازار منکران، دفاع از مظلوم، سیرکننده گرسنگان، غمخوار بی پناهان و حافظ حقوق اهل تقوا بودن باشند.
مدیر ستاد هماهنگی کانون‌های مساجد کرمانشاه در ادامه بیان کرد: نخبه‌پروری و پرورش شاگردان قوی از سیره عملی امام جواد(ع) بود هرچند تأسیس مدرسه و تربیت شاگرد و نخبه‌پروری در دایره وسیع در دوره امامت امام باقر(ع) و امام صادق(ع) شکل گرفته بود ولی در دوره امامت امام جواد(ع) به دلیل فشار سیاسی سنگین خلفای عباسی نتوانست در آن وسعت ادامه پیدا کند ولی در همان دایره بسیار محدود امام اقدام به تربیت شاگردان بسیار برجسته و تأثیرگذار نمودند شیخ طوسی نام ۱۱۳ نفر از اصحاب و راویان آن حضرت را نوشته است که در میان آنان افراد زبده و سرشناسی به چشم می‌خورد از قبیل احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی که از اصحاب اجماع است و همگان به فقاهت او اعتراف کرده و مرسلاتش را پذیرفته‌اند همچنین احمد بن اسحاق قمی که مزارش در سرپل‌ذهاب است از اصحاب امام جواد(ع) و امام هادی(ع) و همچنین وکیل امام عسکری(ع) در قم بودند و از کسانی هستند که امام زمان(عج) را در کودکی دیده‌اند، ایشان به نمایندگی از سوی مردم به خدمت ائمه می‌رسیدند و احکام و دستور‌ها را از امامان می‌گرفتند و به مردم ابلاغ می‌کردند.
این مدرس دانشگاه یادآور شد: از دیگر شاگردان امام جواد(ع) ذکریا بن آدم قمی است که حضرت جواد(ع) برای او دعا کرد و او را در زمره یاران حق‌شناس و باوفای خویش بشمار آورد همچنین علی بن مهزیار اهوازی که از وکلای خاص امام بود و آن حضرت برای او دعا کرد و از او به عنوان چهره‌ای بی‌نظیر یاد نمود و محمد بن اسماعیل بن بزیع وی هرچند از وزرای دربار عباسی بود ولی همچون علی بن یقطین سنگردار و پناهگاه استواری برای شیعیان و مورد اعتماد آنان بود و محضر امام کاظم(ع)، امام رضا(ع) و امام جواد(ع) را درک کرده است بنابراین شخصیت‌های بزرگی مانند علی بن مهزیار، احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی، زکریا بن آدم، محمد بن اسماعیل بن بزیع، حسین بن سعید اهوازی، احمد بن محمد بن خالد برقی بودند که هر کدام در صحنه علمی و فقهی، وزنه به شمار می‌رفتند و حتی برخی تألیفات متعددی داشتند که همه تربیت یافته‌های مکتب امام جواد(ع) بودند.
حجت‌الاسلام سروری با اشاره به بخش‌هایی از زندگی امام جواد(ع)، افزود: یکی از مواضع سنجیده امام جواد(ع) حضور در مناظره‌ها بوده است که توسط مأمون شکل می‌گرفته و امام(ع) از فرصت به دست آمده استفاده لازم در تثبیت امامت خویش می‌نمودند ازهمین رو در تاریخ گزارش شده است: مأمون از طوس به بغداد آمد، نامه‌ای برای حضرت جواد(ع) فرستاد و امام را به بغداد دعوت کرد البته این دعوت نیز مثل دعوت امام رضا(ع) به طوس، دعوت ظاهری و در واقع سفر اجباری بود حضرت پذیرفت و بعد از چند روز که وارد بغداد شد، مأمون او را به کاخ خود دعوت کرد و پیشنهاد تزویج دختر خود‌ام الفضل را به ایشان کرد امام در برابر پیشنهاد او سکوت کرد مأمون این سکوت را نشانه رضایت حضرت شمرد و تصمیم گرفت مقدمات این امر را فراهم سازد او در نظر داشت مجلس جشنی تشکیل دهد، ولی انتشار این خبر در بین بنی‌عباس انفجاری به وجود آورد: بنی‌عباس اجتماع کردند و با لحن اعتراض‌آمیزی به مأمون گفتند: این چه برنامه‌ای است؟ اکنون که علی بن موسی از دنیا رفته و خلافت به عباسیان رسیده باز می‌خواهی خلافت را به آل‌علی برگردانی؟! بدان که ما نخواهیم گذاشت این کار صورت بگیرد، آیا عداوت‌های چند ساله بین ما را فراموش کرده‌ای؟! مأمون پرسید: نظر شما چیست؟ گفتند: این جوان خردسال است و از علم و دانش بهره‌ای ندارد مأمون گفت: شما این خاندان را نمی‌شناسید، کوچک و بزرگ ایشان بهره عظیمی از علم و دانش دارند و چنانچه سخن من مورد قبول شما نیست او را بیازمایید و مرد دانشمندی را که خود قبول دارید بیاورید تا با این جوان بحث کند و صدق گفتار من روشن گردند عباسیان از میان دانشمندان، یحیی ابن اکثم را (به دلیل شهرت علمی وی) انتخاب کردند و مأمون جلسه‌ای برای سنجش میزان علم و آگاهی امام جواد ترتیب داد در آن مجلس یحیی رو به مأمون کرد و گفت: اجازه می‌دهی سؤالی از این جوان بنمایم؟ مأمون گفت: از خود او اجازه بگیر یحیی از امام جواد(ع) اجازه گرفت. امام فرمود: هر چه می‌خواهی بپرس. یحیی گفت: درباره شخصی که مُحْرِم بوده و در آن حال حیوانی را شکار کرده است چه می‌گویید؟ یکی از اعمالی که برای اشخاص در حال احرام، در جریان اعمال حج یا عمره حرام است شکار کردن است. در میان احکام فقهی، احکام حج، پیچیدگی خاصی دارد، ازینرو افرادی مثل یحیی بن اکثم، از میان مسائل مختلف، احکام حج را مطرح می‌کردند تا به پندار خود، امام را در بن بست علمی قرار دهند! امام جواد(ع) فرمود: آیا این شخص، شکار را در حِلّ (خارج از محدوده حرم) کشته است یا در حرم؟ عالم به حکم حرمت شکار در حال احرام بوده یا جاهل؟ عمدا کشته یا بخطا؟ آزاد بوده یا برده؟ برای اوّلین بار چنین کاری کرده یا برای چندمین بار؟ شکار او از پرندگان بوده یا غیر پرنده؟ از حیوانات کوچک بوده یا بزرگ؟ باز هم از انجام چنین کاری اِبا ندارد یا از کرده خود پشیمان است؟ در شب شکار کرده یا در روز؟ در احرام عمره بوده یا احرام حج؟! یحیی بن اکثم از این همه فروع که امام برای این مسئله مطرح نمود، متحیّر شد و آثار ناتوانی در چهره‌اش آشکار گردید و زبانش به لُکنت افتاد، به طوری که حضّار مجلس ناتوانی او را در مقابل آن حضرت نیک دریافتند در پی آن مأمون به بستگان و افراد خاندان خود نظر انداخت و گفت: آیا اکنون آنچه را که نمی‌پذیرفتید دانستید؟
وی در پایان با اشاره به فرموده‌ای از امام جواد(ع)، اظهار کرد: امام می‌فرمایند: هر انسانی با داشتن سه ویژگی پسندیده می‌تواند به مقام خشنودی و رضای پرودگار مهربان عالم برسد اول اینکه زیاد طلب آمرزش و استغفار داشته باشد، دوم اینکه نرمخو و اهل مدارا با مردم باشد و سوم آن که زیاد صدقه بدهد. باشد که عامل به کلام ائمه(ع) باشیم که چراغی در زندگی و آخرت ما خواهد بود.
انتهای پیام