صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۸۶۳۴۶
تاریخ انتشار : ۱۳ خرداد ۱۴۰۴ - ۱۳:۱۹

معاون فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی گفت: امام خمینی (ره) اشرافی‌‎گری را نمادی از طاغوت در زندگی فردی و اجتماعی می‌دانست، لذا به شدت مخالف آن بود و در همین راستا علاقه‌مندی ایشان به نقاط محروم و دغدغه در مورد زندگی محرومان، یکی دیگر از ویژگی‌های شخصیتی امام(ره) بود.

سعید خدیوی، معاون فرهنگی سازمان جهاد دانشگاهی خراسان رضوی در گفت‌و‌گو با ایکنا از خراسان رضوی اظهار کرد: در مورد ارتباط امام با خالقش و جهان هستی، باید به عرفان ویژه امام خمینی(ره) و نگاه عرفانی ایشان بپردازیم. این عرفان در تفسیر سوره حمد، چهل حدیث دیده می‌شود و اصولاً کتاب‌هایی که ایشان در موضوعات عرفانی نوشته‌اند، کتب قابل تأملی هستند. امام خمینی(ره) شاگرد استاد شاه‌آبادی از بزرگان حوزه عرفان بودند، امام نسبت به خالق هستی نگاه عاشقانه و وظیفه‌گرایانه‌ای داشت و این نگاه نسبت به نگاه‌های فلسفی و ماتریالیستی، نگاه متفاوتی بود.
 
وی افزود: امام خمینی در بحث عرفانی خود را مأمور به وظیفه می‌دانست و مستظهر ذات حق بود. وی خویش را واسطه فیض می‌دانست و این نگاه در آموزه‌ها و اشعار مولوی نیز مانند بیت «ما همه شیریم ولی شیر علم حمله‌مان از باد باشد دم به دم» دیده می‌شود. امام با نگاهی وظیفه‌گرایانه‌ خود را مأمور به وظیفه می‌داند و نه نتیجه و این‌گونه نقش واسطه فیض بودن خویش را آشکار می‌کند و تفسیر مولوی در نی‌نامه و سایر عرفا و شاعران از انسان و نسبت آن با خالق نیز منطبق با همین نگاه است و این همان معنای توکل و تسلیم حق بودن به معنای واقعی کلمه و از سر رضایت است، این تفکر نه تنها از جنس اجبار نیست، بلکه با عشق و اشتیاق نیز همراه است.
 
خدیوی با اشاره به اینکه رفتار امام خمینی(ره) در موضوع فوت پسرشان آقا مصطفی مؤید این نکته است که امام عاشقانه تسلیم حضرت حق هستند، بیان کردد: این نگاه واقعاً ستودنی است و چیزی نیست که به راحتی در بسیاری از عرفا و شخصیت‌های دیگر تاریخ بتوان یافت.  ارتباط با جهان هستی و خالق، ارتباط با مردم و ارتباط با خانواده سه محور اصلی بحث درباره شخصیت امام خمینی است که در مورد ارتباط امام با خالقش و جهان هستی ابتدا باید به نگاه عرفانی ایشان پرداخته شود.  امام در بحث عرفانی عاشقانه تسلیم حضرت حق بودند و تسلیم حق‌بودنشان به هیچ وجه اجباری نبود.
 
وی هم‌چنین ادامه داد: هوشمندی سیاسی در ارتباط با مردم دومین ویژگی شاخص امام خمینی(ره) بود که توانستند یک انقلاب مردمی را هوشمندانه و با وجود دشمنان داخلی و خارجی و از دست دادن بسیاری از یاران و همراهان نزدیک در سال‌های اول انقلاب مانند شهید بهشتی، شهید مطهری، شهید رجایی و بسیاری از فرماندهان عالی‌رتبه نظامی مدیریت کنند. این افراد از شخصیت‌های تراز اول انقلاب بودند و طبیعتاً وقتی یک رهبر سیاسی اصلی‌ترین و کلیدی‌ترین افراد خود را از دست می‌دهد، دچار بحران می‌شود، اما امام این مسیر را با وجود سختی‌ها ادامه دادند و این کار بسیار بزرگ و سترگی است که نشان‌دهنده هوش سیاسی ایشان است.
 
خدیوی با بیان اینکه سومین ویژگی شاخص امام، احترام در ارتباط با خانواده و جامعه است، افزود: امام(ره) به هیچ وجه در بند دنیا نبودند، به همسر خویش احترام می‌گذاشتند، به فرزندانشان توجه می‌کردند و این مسائل نشان‌دهنده عمق درایت و توجه ایشان به حقوق خانواده و همسرشان بود. امام خمینی بسیار به همسرشان احترام می‌گذاشتند و قبل از این که ایشان بر سر سفره حاضر شوند غذا نمی‌خوردند و این قطعاً برای یک رهبر سیاسی با آن مشکلات و مسئولیت‌ها موضوع بسیار مهمی است که به این مسائل کوچک توجه نشان می‌دادند و به‌طور کلی امام(ره) نمونه بارز تعادل برقرار کردن بین کار و خانواده بود.
 
وی گفت: یکی دیگر از ویژگی‌های امام خمینی ساده‌زیستی و پرهیز از اشرافی‌گری بود، ایشان اشرافی‌‎گری را نمادی از طاغوت در زندگی فردی و اجتماعی می‌دانست، لذا به شدت مخالف آن بود و در همین راستا علاقمندی ایشان به نقاط محروم و دغدغه در مورد زندگی محرومان، یکی دیگر از ویژگی‌های شخصیتی امام(ره) بود. امام ادبیات کوخ‌نشینان و کاخ‌نشینان را وارد ادبیات حکمرانی کرد و ضمن بیزاری از کاخ‌نشینان، انقلاب را محصول اراده کوخ‌نشینان و مستضعفان می‌دانست و تأکید داشت مسئولان نسبت به سرگذشت محرومان متعهد باشند.
انتهای پیام