در این پست آمده است؛ از دیروز وارد جنگ روایت‌ها (war of naratives) شده‌ایم. هر دو طرف، مدعی تحمیل آتش‌بس به طرف دیگر شده‌اند. پیروزی در این جنگ هم قواعد خود را دارد و بر سرنوشت نهایی این درگیری تاثیرگذار خواهد بود.
آمریکا در حال جنگ روانی با مردم ایران و جهان است. درحالی که سعی دارد، اسرائیل را دست برتر در جنگ نشان دهد، از طرفی می‌داند شیرازه اسرائیل از هم پاشیده شده و برای ساماندهی مجدد، نیاز به زمان دارد. اما چون نمی‌خواهد به آن اعتراف کند و همچنین می‌خواهد از موضع بالا با آن برخورد کند، از ادبیاتی استفاده می‌کند که ایران را طالب آتش‌بس نشان دهد!
ذکر چندنکته در این زمینه ضروریست!
۱- زمانی که دشمن شیرازه خود را از دست داده، بهترین زمان برای ضربه زدن نهایی به دشمن است! وگرنه با زمان دادن به دشمن، به او اجازه می‌دهیم خود را بازسازی و جمع و جور کند، با ساماندهی بهتر، برنامه‌ریزی دقیق‌تر و منسجم‌تر و با قدرت بیشتر به ما حمله کند!
در این زمینه بهتر است آتش‌بس قبلی رژیم صهیونیستی با لبنان را به خاطر بیاورید! درحالی که مردم لبنان سرخوش از آتش‌بس و به اسم پیروزی خوشحالی می‌کردند، اسرائیل یک مرتبه با حملات شدیدتری، ضربات جبران‌ناپذیر و بسیار سخت‌تری به لبنان وارد کرد! نباید به دشمن زمان و فرصت بازسازی و قدرت‌گیری مجدد داد!
۲- در زمان فعلی، مردم خود را در حالت آماده‌باش قرار داده‌اند. برخی به صدا‌ها عادت کرده‌اند و مردم به زندگی خود در همین شرایط ادامه می‌دهند.
در چنین شرایطی، اگر آتش‌بس مطرح و باور شود و مدتی دیگر سروصدایی نباشد، نوعی سرخوشی و احساس اعتماد کاذب در برخی مردم ایجاد می‌کند و با تصور اینکه همه چیز دیگر تمام شده، احساس می‌کنند به زندگی عادی برگشته‌اند.
اما به محض شکسته شدن آتش‌بس توسط دشمن و این بار با حملات شدیدتر، با شکسته شدن مجدد این حس اعتماد و سرخوشی، یکمرتبه با ضربه روحی روانی سختی مواجه خواهند شد! به خاطر داشته باشیم، ظرفیت همه مردم یکسان نیست! دادن احساس اعتماد کاذب، به نفع مردم نیست! رو‌به‌رو بودن با واقعیت، امکان برنامه‌ریزی بهتری به مردم می‌دهد.
۳- فراموش نکنیم دفعه پیش که آمریکا حرف از مذاکره زد، می‌خواست برای اسرائیل وقت بخرد تا او خودش را برای حمله به ما آماده کند و بتواند ما را غافلگیر کند! نتیجه این غافلگیری، کشتن فرماندهان رده بالای نظامی ما، دانشمندان ارزشمند کشور ما، مردم بی‌گناه و دست کم ۳۰ کودک از کودکان کشور ما بود. اعتمادکردن به شریک گرگ، جز به معنای فرصت دادن بیشتر به گرگ برای درندگی بیشتر نیست!
همه ما می‌دانیم شرایط سخت است و هیچکس از ما تمایلی به ادامه جنگ ندارد، اما از طرف دیگر هم می‌دانیم دشمن ما یک دشمن فریبکار و پرنیرنگ است که وقتی دستش برسد، به کسی رحمی نمی‌کند و به هیچیک از قواعد حقوق بشر پایبند نیست.
فریب ادبیات احمقانه ترامپ را نخورید! صحبت از صلح و آتش‌بس، صرفا یک فریب و یک تکنیک اقناعی است تا اسرائیل بتواند تجدید قوا کند و در چند جبهه و نوبتی با ایران، یمن، غزه و فلسطین بجنگد!
دشمن در ایجاد جنگ روانی تبهر دارد! زمانی که مجدد و با قدرت بیشتر شروع کند، لحظه‌ای به شما رحم نخواهد کرد! گردن دشمن ضعیف شده را رها نکنید!
عاقلانه‌ترین کار این‌است که کار را یکسره کنید.
انتهای پیام