یکی از رسائل ملاصدرا، رساله سه اصل است که در آن، همزمان متشبهان به علم و صوفیان بازیگر را نقد می‌کند. او این‌چنین می‌نویسد: امام حسین(ع) نه به خنجر بیداد شمر ذی‌الجوشن خوابید، بلکه به معجون افیون پر سمّ مکر و افسون و تریاق پرزهر اتفاق اهل نفاق خونش با خاک کربلا آمیخته شد، که «قتل الحسین یوم السقیفه».
