محبت امام حسین(ع) انسان را از لغزش‌ها مصون می‌دارد

به گزارش ایکنا از قم، حجت‌الاسلام والمسلمین علی‌اصغر ظهیری، استاد حوزه علمیه قم در سخنرانی مراسم عزاداری دهه اول ماه محرم هیئت خادم‌الرضا(ع) قم که شامگاه ۹ تیرماه در ورزشگاه شهید حیدریان قم برگزار شد، با اشاره به برخی رفتار‌های ناهنجار زائران در بین‌الحرمین، گفت: کربلا سرزمین اشک و ناله است، جایی که از لحظه ریخته‌شدن خون سیدالشهدا(ع) تا قیامت، صدای ضجه و گریه ملائکه از آن بلند است، حال چگونه می‌توان در چنین فضایی خنده کرد و عکس یادگاری گرفت.

وی ادامه داد: کسی که قصد زیارت واقعی دارد، باید با آمادگی درونی و قلبی مشرف شود و نقل است یکی از علما می‌گفت «ماندن زیاد در کربلا ادب‌سوز است، زیرا نزدیکی زیاد، در صورت فقدان معرفت، حرارت رابطه عاشقانه را کاهش می‌دهد.»

ظهیری با تأکید بر نقش اهل بیت (ع) در محافظت از دوست‌داران خود، تصریح کرد: کمترین اثر ارتباط صادقانه با سیدالشهدا (ع) و محبت ایشان، حفاظت در برابر وسوسه‌های شیطان است و اگر این ارتباط و محبت حقیقی و راستین باشد، انسان از لغزش‌ها مصون می‌ماند.

وی با اشاره به مقام طهارت اهل‌بیت (ع) گفت: آنچه اهل‌بیت (ع) را از انبیا متمایز می‌سازد، تنها عصمت نیست، بلکه طهارت واقعی است که در آیه شریفه «إِنَّمَا یُرِیدُ اللَّهُ لِیُذْهِبَ عَنکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَيْتِ وَيُطَهِّرَكُمْ تَطْهِيرًا؛ خدا چنین می‌خواهد که هر رجس و آلایشی را از شما خانواده ببرد و شما را از هر عیب پاک و منزه گرداند»(سوره احزاب/آیه 33) تجلی دارد و این طهارت، سطحی فراتر از عصمت و معصوم بودن است.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر باز بودن باب توبه بیان کرد: گناهکار هرچقدر هم آلوده باشد، راه بازگشت دارد و هیچ‌کس حق ندارد دریچه رحمت الهی را به روی بندگان خدا ببندد و پیامبر اکرم (ص) فرمود: «توبه، حتی بعد از ثبت گناه، قابل قبول است و اما عوارض گناه در زندگی باقی می‌ماند»، همان‌طور که کسی اگر سمی بخورد و بعد توبه کند، هرچند توبه‌اش برای آخرت سودمند است ولی باید با اثرات آن سم در دنیا دست و پنجه نرم کند.

وی درباره فاش کردن گناه در زندگی شخصی هشدار داد و افزود: متأسفانه در برخی پرونده‌های طلاق، افراد گذشته خود را به‌صورت بی‌مورد افشا می‌کنند و این امر باعث فروپاشی زندگی‌شان می‌شود و کسی که گناهی انجام داده، نباید خود را بی‌مورد لو بدهد.

ظهیری تأکید کرد: در مکتب اهل‌بیت (ع)، اعتراف به گناه برای عموم یا در برابر افراد، نه تنها جایز نیست، بلکه نکوهیده است و برخلاف باور کلیسایی در مسیحیت، که توبه با اعتراف نزد کشیش ممکن است، در اسلام، بهترین توبه، توبه‌ای است که فقط بین بنده و خدای متعال باشد.

وی افزود: در آموزه‌های دینی ما، فاش‌کردن گناه نه‌تنها جایز نیست، بلکه مذموم است چرا که خداوند غیور است و دوست ندارد حرمت بنده‌اش شکسته شود و باید بدانیم راه بازگشت همواره باز است اما این مسیر نباید از کانال اعتراف علنی یا بازگویی گذشته‌های تلخ عبور کند.

استاد حوزه علمیه قم با تأکید بر اینکه جوانان به‌جای ناامیدی، از درِ رحمت خدا وارد شوند و بدانند که توبه حقیقی، زمینه‌ساز آغازی نو در زندگی معنوی آنان است، بیان کرد: خداوند متعال برای آبروی بندگان خود ارزش فراوانی قائل است و خوشا به حال کسانی که حتی اگر در خلوت مرتکب اشتباه شدند، حاضر نیستند پرده حرمت خود را بدَرند و عزت خویش را در نگاه خداوند از میان ببرند.

ظهیری با اشاره نقش حر در کربلا، افزود: اگر حر به کربلا نمی‌آمد، کتاب عاشورا ناقص می‌ماند و امام حسین (ع) جنگ را به تأخیر انداخت تا افراد جای خود را پیدا کنند و برخی شهدا مانند حر، روز عاشورا به سپاه امام پیوستند؛ امام حسین (ع) سفره کربلا را برای همه گشود، از کودک شش‌ماهه و دختر خردسال تا پیرمرد ۹۰ ساله و این یعنی که حتی گناهکاران نیز در این دستگاه امام حسین(ع) جای دارند.