تعبیری که در ادبیات شیعی به شدت مورد عنایت معصومان و رهبران اندیشگی و فکری ما بوده، تعبیر «امام» است و توجه دارید برای پیامبران نیز تعبیر امام به کار رفته است. درباره حضرت ابراهیم(ع) به‌صورت صریح در قرآن آمده، درباره پیامبر(ص) نیز همین تعبیر امام وجود دارد که تعبیر دیگری است از آنچه در قرآن با عنوان «اسوه» از آن یاد می‌شود. در قرائت شیعی از مفاهیم دینی، بعد از پیامبر(ص) بیشتر بر امامت تأکید شد تا خلافت.
انتهای پیام