صفحه نخست

فعالیت قرآنی

سیاست و اقتصاد

بین الملل

معارف

اجتماعی

فرهنگی

شعب استانی

چندرسانه ای

عکس

آذربایجان شرقی

آذربایجان غربی

اردبیل

اصفهان

البرز

ایلام

خراسان جنوبی

بوشهر

چهارمحال و بختیاری

خراسان رضوی

خراسان شمالی

سمنان

خوزستان

زنجان

سیستان و بلوچستان

فارس

قزوین

قم

کردستان

کرمان

کرمانشاه

کهگیلویه و بویر احمد

گلستان

گیلان

لرستان

مازندران

مرکزی

هرمزگان

همدان

یزد

بازار

صفحات داخلی

کد خبر: ۴۲۹۳۶۸۰
تاریخ انتشار : ۲۱ تير ۱۴۰۴ - ۱۱:۴۷

محمدرضا پورزرگری، قاری بین‌المللی، در محفل انس با قرآن کریم «به سوی فتح» که برای گرامیداشت یاد شهدای جنگ تحمیلی 12روزه در 114 گلزار شهدا در سطح کشور برپا شد، در بهشت زهرا(س) تهران، دعای هفتم صحیفه سجادیه را قرائت کرد.

یا مَنْ تُحَلُّ بِهِ عُقَدُالْمَکارِهِ، ای خدایی که گره هر مشکلی به دست تو گشوده می‌شود

وَ یا مَنْ یُفْثَأُ بِهِ حَدُّ الشَّدآئِدِ،  و سختی‌های ناگوار به دست تو آسان می‌شود

وَ یا مَنْ یُلْتَمَسُ مِنْهُ‏الْمَخْرَجُ اِلی‏ رَوْحِ الْفَرَجِ، ای که راه رهایی به سوی گشایش از او در خواست می‌شود

ذَلَّتْ لِقُدْرَتِکَ الصِّعابُ، سختی‌ها به قدرت تو کوچک به نظر می‌آیند

وَ تَسَبَّبَتْ بِلُطْفِکَ الْاَسْبابُ،  و لوازم کارها به لطف و رحمت تو مهیّا می‌شود

وَ جَری‏ بِقُدْرَتِکَ الْقَضآءُ، و به نیروی تو، اراده‌ات محقق می‌شود 

وَ مَضَتْ عَلی‏ اِرادَتِکَ الْاَشْیآءُ،  و همه چیز به خواست تو پدید می‌آید

فَهِیَ بِمَشِیَّتِکَ دُونَ قَوْلِکَ مُؤْتَمِرَةٌ، قبل از این‌که فرمان دهی کارها طبق مشیت پیش رود

وَ بِاِرادَتِکَ دُونَ نَهْیِکَ مُنْزَجِرَةٌ،  (و کارها) طبق نظر تو، قبل از نهی کردن از کار بایستد

اَنْتَ الْمَدْعُوُّ لِلْمُهِمّاتِ، تویی که در تمام مشکلات خوانده می‌شوی

وَ اَنْتَ الْمَفْزَعُ فِی الْمُلِمّاتِ، و در بلیّات و گرفتاری‌ها به تو پناه جویند

لایَنْدَفِعُ مِنْها اِلاّ ما دَفَعْتَ، هیچ بلایی دفع نمی‌گردد مگر آن‌که تو آن را برانی

وَ لایَنْکَشِفُ مِنْها اِلاّ ما کَشَفْتَ، و هیچ دری گشوده نمی‌شود جز آن‌که تو آن را بگشایی

وَ قَدْنَزَلَ بی یا رَبِّ ما قَدْتَکَاَّدَنی ثِقْلُهُ،  الهی، بلایی بر من فرود آمده که سختی و سنگینی آن، (کمر) مرا شکسته

وَ اَلَمَّ بی ما قَدْبَهَظَنی حَمْلُهُ،  و گرفتاری‌هایی بر من حمله ور شده که تحملش برای من دشوار است

وَ بِقُدْرَتِکَ اَوْرَدْتَهُ عَلَیَّ، و تو، آن را، از باب قدرتت بر من وارد کرده‌ای

وَ بِسُلْطانِکَ وَجَّهْتَهُ اِلَیَّ،  و به اقتدار و تسلّط خود، متوجه من نموده‌ای

فَلا مُصْدِرَ لِما اَوْرَدْتَ، (خدای من)، چیزی را که تو آورده‌ای کسی نبرد

وَ لاصارِفَ لِما وَجَّهْتَ،  و آن چه تو فرستاده‌ای (کس) دیگری باز نگرداند

وَ لافاتِحَ لِما اَغْلَقْتَ، و دری را که تو بسته‌ای کسی یارای گشودن ندارد

وَ لامُغْلِقَ لِما فَتَحْتَ، و آن را که تو باز گذاشتی هیچ‌کس نمی‌تواند ببندد

 وَ لامُیَسِّرَ لِما عَسَّرْتَ، و آنچه را تو دشوار نموده‌ای، کسی (نمی‌تواند) آسان کند

وَ لا ناصِرَ لِمَنْ خَذَلْتَ،  و آن را که تو خوار کرده‌ای یاوری ندارد

فَصَلِّ عَلی‏ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ، پس بر محمد و آلش درود فرست

وَ افْتَحْ لی یا رَبِّ بابَ الْفَرَجِ بِطَوْلِکَ،  و به رحمتت در گشایش را به رویم باز کن

وَ اکْسِرْ عَنّی سُلْطانَ الْهَمِّ بِحَوْلِکَ، و چیرگی سختی‌ها و ناراحتی‌ها را به حول و قوه‌ی خود بر من بشکن

وَ اَنِلْنی حُسْنَ النَّظَرِ فیما شَکَوْتُ، و مرا در موردی که از آن شکوه دارم به عنایت و احسانت کامیاب کن

وَ اَذِقْنی حَلاوَةَ الصُّنْعِ فیما سَاَلْتُ،  و شیرینی اجابت خواسته‌هایم را به من بچشان

وَ هَبْ لی مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً وَ فَرَجاً هَنیئاً،  و از سوی خودت رحمت و گشایشی دلخواه نصیبم فرما

وَ اجْعَلْ لی مِنْ عِنْدِکَ مَخْرَجاً وَحِیّاً،  و برایم نجات و خلاصی سریع از گرفتاری‌ها مقرر کن

وَ لاتَشْغَلْنی بِالْاِهْتِمامِ عَنْ تَعاهُدِ فُرُوضِکَ، وَ اسْتِعْمالِ سُنَّتِکَ،  و مرا به خاطر چیرگی غم، از رعایت واجبات و به کار بستن مستحبات خود بازمدار

فَقَدْ ضِقْتُ لِما نَزَلَ بی یا رَبِّ ذَرْعاً، چرا که من به سبب آنچه به سرم آمده بی‌تاب و توان شده

وَ امْتَلَأْتُ بِحَمْلِ ما حَدَثَ عَلَیَّ هَمّاً،  و قلبم از تحمّل آنچه در زندگیم رخ نموده لبریز از اندوه گشته

وَ اَنْتَ الْقادِرُ عَلی‏ کَشْفِ ما مُنیتُ بِهِ، و تویی آن توانایی که می‌توانی مشکلاتم را برطرف کنی

وَ دَفْعِ ما وَقَعْتُ فیهِ، و از آنچه در آن افتاده‌ام نجات دهی

 فَافْعَل بی ذلِکَ، پس با من این‌گونه رفتار کن

وَ اِنْ لَمْ اَسْتَوْجِبْهُ مِنْکَ، هر چند که از سوی تو شایسته‌ آن نباشم 

یا ذَا الْعَرْشِ الْعَظیمَِ. ای صاحب عرش عظیم.

انتهای پیام