وی تصریح کرد: اگر امام حسن(ع) در دوران سیدالشهدا(ع) زندگی می‌کرد، قیام عاشورا دوباره رخ می‌داد و بالعکس، دوران امام حسن(ع) با امام حسین(ع) یک تفاوتی جوهری داشت، مردمان و اصحاب دوره امام حسن مجتبی(ع) با مردمان دوره امام حسین(ع) متفاوت بودند و توجه داشته باشید که در شب و روز عاشورا، نه تنها فردی از یاران سیدالشهدا(ع) کم نشد بلکه اضافه می‌شد.
طبسی اضافه کرد: شیخ مفید در کتاب «الارشاد» از زبان امام زین العابدین(ع) نقل می‌کند که در شب عاشورا زمانی که امام حسین(ع) یاران خود را جمع کرد و به آنان گفت از تاریکی شب برای ترک کردن صحنه نبرد استفاده کنید؛ «زهیر بن قین»، «مسلم بن عوسجه» و خاندان بنی هاشم یکی پس از دیگری در پاسخ به گفته امام سخن گفتند.
وی بیان کرد: در شب عاشورا «مسلم بن عوسجه» به امام رو کرد و گفت اگر ما شما را ترک کنیم، مردم درباره ما چه خواهند گفت و کجا برویم، این جمله نشان‌دهنده بصیرت و آگاهی این فرد است، استقامت و پایداری در یاران امام حسین(ع) موجب خلق صحنه‌های بی‌نظر تاریخی شد، حکام دوره امام دوم و سوم شیعیان نیز با یکدیگر تفاوت جوهری دارد.
طبسی با بیان اینکه معاویه با وجود نفاقی که داشت، ظواهر اسلامی را حفظ می‌کرد، گفت: یزید اولین کاری که پس از به حکومت رسیدن انجام داد، انکار خدا، توحید، وحی و پیامبر(ص) به واسطه خواندن یک شعر در سخنرانی خود بود که می‌گفت: «لعبت هاشم بالملک فلا/خبر جاء و لا وحى نزل؛ بنی هاشم با حکومت بازى مى‌کردند، نه خبرى (از آسمان غیب) آمده و نه وحی نازل شده است».
وی بیان کرد: متاسفانه شبکه‌های معاند و وهابیت همچنان سر سفره یزید نشستند و «شمس‌الدین ذهبی» یکی از عالمان اهل‌سنت در ترجمه یزید دو جمله بیان کرده، یزید دولت خود را با کشتن سیدالشهدا(ع) آغاز و خاتمه عمرش با واقعه «حره» پایان یافت. هنوز هم عالمان مسلمان به شیعیان درباره حساسیت به یزید خورده می‌گیرند، درست است که یزید امام را به صورت مستقیم به شهادت نرساند اما نقش ام الفساد را داشت و تمامی اتفاقات رقم خورده در عاشورا و پس از آن زیرنظر مستقیم یزید بود.
طبسی افزود: صلح با یزیدی که «ذهبی» او را ناصبی بی‌دین خوانده، سرنوشتی جز دفن آیین مقدس اسلام نداشت و با قیام سیدالشهدا(ع)، یزید به هدف اصلی خود که از بین بردن اسلام بود نرسید بلکه ریشه خود و بنی‌امیه را از بین برد، از این رو، باید شخصیت حقیقی یزید برای همگان آشکار شود تا هدف قیام عاشورا نیز درک شود. بنی‌امیه حدود 100 سال بر دنیا حکومت کردند و عمده حکومت این شجره ملعونه در دوران معاویه بود.
وی ادامه داد: این شجره خبیثانه با خون سیدالشهدا(ع) از بین رفت و اگر قیام عاشورا در سال 61 هجری اتفاق نمی‌افتاد، امروز تمام بشریت زیر پرچم بنی‌امیه بود، حکومتی که جز قتل، رعب و وحشت آورده دیگری نداشت و جنایات امروز رژیم اسرائیل در غزه و به راه انداختن جنگ 12 روزه علیه ملت ایران نمونه‌ای از حکومت بنی‌امیه امروز است، یکی از نمونه‌های ظلم و جنایت در دوران بنی‌امیه کشتن فرزند به همراه پدری بود که نام فرزند خود را علی گذاشته بود.
حانیه‌سادات حسینی‌کیا
انتهای پیام