دانشگاهها میتوانند با ترویج ارزشهای مشترک، ایجاد حس تعلق و همبستگی و آگاهیبخشی در مورد مسائل اجتماعی، به تقویت سرمایه اجتماعی کمک کنند.
دانشگاه و هرچیزی که مرتبط با دانشگاه است اعم از آموزش و نهاد و فرهنگ و پژوهش دارای دو مسئله زیر هستند:
۱- غلبه نگاه کمینگر به جای کیفینگر و مسابقه گزارشنویسی!
۲-عدم تدقیق مؤلفههای نرم دانشگاه جامعهساز.
یادمان باشد که ملّت ایران در این جنگ تحمیلیِ ۱۲ روزه کار بزرگی انجام داد و مقام رهبری اشاره دارند:
«این کارِ بزرگ از جنس عملیّات نبود؛ از جنس اراده بود، از جنس عزم بود، از جنس اعتماد به نفْس بود. اینکه یک ملّت، یک کشور، یک نیروی نظامی در یک کشور، در خودش این اعتماد به نفْس را ملاحظه کند که آماده است با قدرت آمریکا و سگ زنجیریاش در منطقه [یعنی]رژیم صهیونی، سینهبهسینه و روبهرو بشود، نفْس این اراده، نفْس این اعتماد به نفْس، یک ارزش بسیاربسیار مهمّی است».
در حال حاضر سه مؤلفه انسجام ملی، روحیه عزت ملی و امنیت ملی باید در گفتمان دانشگاه جامعهساز پررنگ شود.
در صورت اراده میشود به مؤلفههای زیر توجه نمود:
_ برجستهسازی نقش ملت نجیب ایران و بنمایههای هویتی آنها.
_تقویت گفتمان مثبت، سازنده، امیدبخش و کنشگری فرصتساز، نه فرصتطلب.
_ تحکیم ارزشهای مشترک ملی و فرهنگی، تقویت حس تعلق و همبستگی در جامعه.
_ توجه به تببین حقایق جنگ تحمیلی ۱۲ روزه.
_ جریانسازی زندگی با قوت برای مردم ایران.
انتهای پیام