خبرنگار ایکنا از قم در گفتوگو با حجت‌الاسلام والمسلمین قاسم خانجانی، عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه به بررسی ابعاد پیاده‌روی اربعین پرداخت که مشروح این گفتوگو را در ادامه می‌خوانیم:
اصل زیارت با پای پیاده چه برای ائمه(ع) و چه برای برخی از عبادات دیگر مانند حج، زیارت و دیدار برادر مومن در روایات به صورت فراوان وارد شده است. تعبیر «حِجَّةً مَاشِياً» یا «من زار مَاشِياً» یعنی کسی که با پای پیاده به حج برود یا به زیارت با پای پیاده برود، در روایات بسیاری اشاره شده است. بنابراین اصل پیاده‌روی برای حج و عمره و زیارت در روایات به صورت فراوان وارد شده است و برخی از ائمه(ع) نیز به‌طور مکرر آن را انجام داده‌اند و اختصاص به زیارت امام حسین(ع) ندارد.
بیشتر بخوانید:
زیارت امام حسین(ع) به جز زیارت اربعین در هر زمانی که انجام بگیرد دارای فضیلت بسیاری است و چون زیارت با پای پیاده برای هر عبادت و زیارتی اهمیت بسیاری دارد، طبیعی است که اگر این زیارت با پای پیاده انجام شود، اهمیت و ثواب دوچندان خواهد داشت بنابراین تاکید بیشتری بر زیارت امام حسین(ع) در ایام اربعین و ایام غیر اربعین در روایات شده است.
در برخی از روایات آمده که اگر فردی با پای پیاده به زیارت برود برای هر قدمی که برمی‌دارد، یک حسنه نوشته می‌شود و برای هر قدمی که می‌گذارد نیز یک حسنه نوشته می‌شود.
در برخی از روایات آمده است زائر بعد از اینکه برای زیارت مشرف شد ملائکه یا ملکی که مشخص شده و ماموریت دارد، نزد این زائر می‌آید و او را نسبت به این ثواب و فضیلتی که از این زیارت و پیاده‌روی نصیبش شده، مطلع و پیام آمرزیده شدن را به او ابلاغ می‌کند و حتی تعبیر روایت این است که این ملک به این زائر می‌گوید که گناهان تو بخشیده شد یعنی یک آغاز جدیدی برای اعمال و رفتار و زندگی خود داشته باش. همچنین اگر مستحب بودن پیاده‌روی برای زیارت را در نظر بگیرید این مستحب بودن برای همه زیارت‌های ائمه(ع) در نظر گرفته شده است و اختصاصی به امام حسین(ع) ندارد.
این مسئله را در آثار سیاسی و اجتماعی زیارت اربعین با پای پیاده باید دنبال کرد، که مهمترین اثر آن معرفی بیشتر امام حسین(ع) به جهانیان است. به ویژه آن که در روایت آمده است که امام زمان(عج) وقتی که ظهور می‌کنند، خود را به نام ابی عبدالله امام حسین(ع) معرفی می‌کنند و خود را با این عنوان معرفی می‌کنند: «أَلا یا أهْلَ الْعالَمِ اَنَّ جَدّیَ الْحُسَیْن قَتَلوهُ عَطْشاناً؛ای اهل عالم جد من حسینی است که او را با لب تشنه به قتل رساندند.»
طبیعی است اگر امام حسین(ع) به عنوان جد امام زمان(عج) برای مردم دنیا ناشناخته باشد، با ندای امام زمان(عج) از وجود ایشان مطلع می‌شوند؛ این پیاده‌روی اربعین یکی از راه‌ها و شاید بهترین راه برای معرفی امام حسین(ع) به مردم نقاط مختلف دنیا خواهد بود.
مردم بسیاری از کشور‌ها با مشاهده تصاویر و فیلم حضور میلیونی زائران با پای پیاده به دنبال این سوال خواهند رفت شخصی که مردم با عشق و علاقه و تحمل مشکلات برای زیارت او می‌روند، چه کسی است و بعد از پیگیری با امام حسین(ع) آشنا می‌شوند.
زیارت اربعین به ویژه با پای پیاده یکی از کم هزینه‌ترین زیارت‌ها است، زیرا برای تردد، اسکان و خوراک و موارد دیگر یا چیزی هزینه نمی‌شود و یا بسیار اندک است از این رو هزینه آن بسیار اندک است. اما گاهی ممکن است این شبهه مطرح شود که عراقی که هشت سال با ایران می‌جنگید چرا اکنون باید با اشتیاق و علاقه و عشق برای زیارت به آن کشور برویم؟
پاسخ این پرسش نیز روشن است و این نیز یک شبهه بی‌اساس و کاملا مردود است، زیرا آن کسی که با ایران جنگید صدام و حزب بعث بود که در هشت سال دفاع مقدس با ما می‌جنگید و مربوط به مردم عراق نبود، به ویژه آن که اکنون بعد از گذشت چهل سال بخش مهمی از نسل فعلی که این هیئت‌ها و موکب‌ها را ترتیب می‌دهند، در دوران جنگ هنوز متولد نشده بودند و یا در سنین خردسالی قرار داشتند پس مردم در جنگ نقشی نداشتند.
اگر پرسش یا شبهه دیگری در خصوص اینکه مواد غذایی بین راه توسط موکب‌ها و هیئت‌ها اسراف یا دور ریخته می‌شود؟ مطرح شود، باید توجه داشت که باید تلاش کنیم با فرهنگ‌سازی این آسیب‌ها را به حداقل رسانده تا غذای پخته شده یا غذای آماده در این مسیر اسراف نشود، همچنین افرادی که برای زیارت حضور پیدا می‌کنند و افرادی که متکفل هیئت و موکب و اداره این مسیر پیاده‌روی اربعین هستند، باید آن را مدیریت کنند تا جای شبهه و سوالی باقی نماند.
گفتوگو از الهام حلاجیان
انتهای پیام