مبحث سی‌ام «پرواز تا ملکوت» به معرفی شهادت تعدادی از یاران وفادار امام حسین(ع) در ظهر و بعد از ظهر عاشورا از زبان راوی می‌پردازد که مشروح آن را می‌خوانیم و می‌شنویم.
در ظهر عاشورا، عابس بن ابی شبیب، شیعه‌ای دلیر و عابد در جمع یاران امام حسین(ع) تأکید کرد فقط جانش برای فدای امام(ع) مانده و با این نیت به میدان رفت و مردانه جنگید تا سرانجام در محاصره دشمن به شهادت رسید. شوذب بن عبدالله، یار و حافظ حدیث نیز پس از اعلام وفاداری و عزم بر شهادت، همراه عابس و دیگر یاران جان باخت.
جون بن ابی مالک، غلام ابوذر، با اصرار از امام حسین(ع) اجازه میدان گرفت، شجاعانه جنگید و شهید شد؛ امام(ع) برایش دعا کرد.
عبدالرحمن بن عبدالله ارحبى، مردی شجاع و حامل نامه‌های کوفیان، پس از اذن امام(ع)، همراه دیگران به شهادت رسید. غلام ترکی، قاری قرآن و از یاران امام(ع) هم، پس از نبرد با جراحت شدید، در آغوش امام و با لبخند دنیا را وداع گفت.
انس بن حارث، صحابی پیر پیامبر(ص) که روایت شهادت حسین(ع) را نقل کرده بود، نیز با عمامه بسته و ابروان بر‌بالا، دلیرانه به میدان رفت و شهید شد. دو برادر عبدالله و عبدالرحمن بن عروه هم شجاعانه با اجازه امام(ع) به دفاع از حریم او پرداختند و هر دو به شهادت رسیدند.
عمرو بن جناده، پسر نوجوان که با اصرار مادر بعد از شهادت پدرش به میدان رفت، شهید شد و سرش به‌سوی سپاه پرتاب شد؛ مادرش سر خونین فرزند را به‌سوی دشمن پرتاب کرد. واضح ترکی، قاری ترک‌زبان و شجاع، در میدان پس از جراحت در حضور امام(ع) جان داد و به این لحظات افتخار کرد.
در ادامه، رافع بن عبدالله و یزید بن ثبیط با فرزندانش نیز به جمع شهدا پیوستند و این‌گونه حماسه یاران وفادار زیر پرچم امام حسین(ع) در عاشورا رقم خورد.