این پرسش اینجا مطرح می‌شود که چه عواملی اسرائیل را از برگزاری اربعین هراسناک کرده است؟ 24 عامل را در اینجا موردتوجه قرار می‌دهیم.
عوامل متعددی عبارت‌اند از: آشنایی مردم جهان با مهدی صاحب الزمان (عج)، افشاگری نسبت به پروتکل‌های رژیم صهینونیستی، استقبال مردم منطقه و جهان از اقتدار رهبری ایران و نیرو‌های مسلح آن، ایجاد گفتمان اربعین در مراکز آموزشی و عرصه رسانه، تفیهم پایان دمکراسی غربی در جهان، توجه مردم غزه از سازمان ملل و جهان عرب به حمایت‌های اهل بیت عصمت و طهارت، آگاهی و استقبال مردم از کار آمدی ایمان دینی، زنده نگه داشتن یاد شهیدان توسط شرکت کنندگان و ارتباط باطنی با آنان، تبلیغ روحیه مقاومت و استقامت در برابر مشکلات اقتصادی و عوامل پدیدآورنده آن، احیای شعار راهبردی «كونا لِلظّالِمِ خَصْما وَ لِلْمَظْلومِ عَوْنا»، آزمون‌گذاری محتویات دینی و جایگاه‌های اجتماعی شخصیت‌های مبلغ آن، راستی‌آزمایی وعده‌های حق به جانب سکو‌های رسانه‌ای در انتشار حق و حقیقت، تبلیغ و تدریس عملی مبارزه با ظالمان فردی و جمعی توسط شعار راهبردی «کُلُّ یَومٍ عاشوراء و کُلُّ أرضٍ کَربَلاء؛ هر روز عاشورا و هر مکان کربلا است» که از امام جعفر صادق (ع) تبیین گردیده است.
همچنین عوامل دیگر عبارتند از: مثلث ارتباطی در قلب شرکت کنندگان با خدا و رسول و امام معصوم، الگوشناسی و الگوسازی از کارآمدی ایمان دینی جهت نشر آزادگی در دین و دنیا، درک راهگشا بودن پیوستگی دین و خرد با هنر ماندگار، به نمایش گذاشتن، نوع اقتصاد در حکومت عدل مهدوی، معرفی حقیقی تاریخ اسلام و شخصیت‌های تاریخ اسلام ناب، آشنایی شرکت‌کنندگان به سبک و سطح محبت و مهرورزی در اسلام ناب نسبت به سایر ملل و نحلل در جهان، آشنایی شرکت‌کنندگان با نوع پیوند سوخت مادی و معنوی موشک‌های ایرانی، بازگشت بسیاری از افراد آسیب‌دیده توسط محتویات مسموم رسانه‌ای و سیاست‌بازان، برگزاری یک کلاس تمام ساحتی هستی‌شناختی و انسان‌شناسی برای محققان و متفکران، رمز گشایی از ارتباط انسان با فرشتگان و درک مقامات عرفانی انسان و مشاهده به نتیجه رسیدن فعالیت‌های توحیدی و زحمات انبیاء و اولیاء الهی.
چه زیباست و پسندیده است در مراکز فرهنگی و آموزشی به ویژه آموزش و پرورش و حوزه‌های علمیه و تعامل فیمابین آنها، جای گفتمان اربعین حسینی خالی نباشد، چرا که این دروس مهرورزی و منزلت انسانی در راهپیمایی تمدن‌پرداز و نیز درمانگر درد بی‌مهری‌ها و درمان خشونت جامعه نژادی و استثماری؛ مطالبه گرانی در سطح جهان مدرنتیه دارد که برحسب اخذ عهد خداوند از پیامبران برگزیده و سیره شهیدان راه حق و حقیقت نیاز است به تشنگان صراط مستقیم اطلاع‌رسانی میدانی شود؛ راهپیمایی که گفتمان آن قادر است در برابر کارخانه دروغ‌پردازی و شبهه‌پراکنی دشمنان انقلاب اسلامی از خود معجزه به نمایش بگذارد و در مثلث خودسازی و جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی بیانیه گام دوم مقدمه‌سازی و تسهیل‌گری جهت ظهور خورشید عظمای ولایت داشته باشد.
درس امید به آینده در اربعین
درس امیدآفرینی در تمامی قلوب شرکت‌کننده به اثبات می‌رساند که راهپیمایی بیداری آفرین اربعین حسینی پیوندی ناگسستنی با انقلاب اسلامی دارد چراکه شناسنامه شهدای گرامی در دفاع مقدس و سایر جبهه‌های مقاومت ایران اسلامی که به جهان صادر شده و می‌شود از مکتب عاشورا معیار و مجوز دارد از همین‌رو، امید صادقانه و نگاه خوشبینانه به آینده از پیام‌ها و پند‌های ماندگار کربلای حسینی است که می‌تواند در مدرسه تربیتی خود جوانان را در مقابل تمام استکبار از روح شکست ناپذیر و خرد آینده پژوه و امید به حقیقت و واقعیت برخودار بگرداند.
اربعین حسینی و پایان دادن به نظام نژادپرستی
امواج مؤمنانه تولید شده در جبهه اربعین حسینی بساط طبقات نژادی و آپارتاید سیاسی و اجتماعی را بر چیده است؛ اگر با نگاه بدون مرض و غرض به حضور شرکت کنندگان راهپیمایی حسینی عمیقا نظاره گردنند بر همگان مشهود و ملموس که عاشقان در این مسیر ملکوتی از تمامی نژاد‌ها و اقلیم‌ها و نیز طبقات جامعه حضور و ظهور دارند و رسایی این مسیر و مقصد می‌رساند اگر توحیدی و به سمت و سوی انسانی نباشد قلوب انسان‌ها را از شرق و غرب عالم با هر گرایش و نژادی نمی‌تواند در کلاس درس مهرورزی خود انجمن و اجتماع بدهد.
از همین‌رو روابط نژادی، خویشاوندطلبی؛ قبیله‌ای؛ روابط انتفاعی طلب و نیز تعاملات ستمگرانه جامعه ماتریالستی یا روابط قراردادی که رویکرد استخدامی و استعماری متکی بر منفعت‌های مادی داشته را پشت سر گذاشته است که این ادعا را در برخی از مدارس آموزش و پرورش کشور و دانشگاه‌های با رودیگرد جهادی به وضوح می‌توان شاهد بود و با این راهبرد بلند مرتبه انتظار ظهور تمدن نوین اسلامی را نوید دادن مقبول همه خردورزان عالم است.
حیات طیبه مشهود و ملموس در اربعین
حیات طیبه یا همان اجتماع سالم دین و دنیا در راهپیمایی همه جانبه‌نگر اربعین امام حسین (ع) مشهود و ملموس است. این گونه زندگانی مستلزم ارتباط آگاهانه و اختیاری با حقیقت هستی و تشدید رابطه با او با جهان پیرامونی که در یک کلمه به معنی زیست مؤمنانه است که باید بر اساس انتخاب ایمان و خرد آگاهانه و نیز آزادانه در نظام معیار باشد؛ بنابراین یکی از مشخصات اصلی حیات طیبه، تکیه بر ارزش غایی زندگی (قرب الی الله) و نظام معیار متناسب با آن یعنی اسلام ناب محمدی است که در ایده و عقیده معمارکبیر انقلاب اسلامی موج می‌زد.
دل‌پیمایی اربعین و مهرورزی تمدنی و تحولی
در اجتماع بی‌نظیر اربعین حسینی، یگانه‌پرستی در محبت مثل زدنی زائران حسینی موج می‌زند، همان محبتی که جامعه بشری در قحطی آن گرفتار آمده است. این نظام معیار، جهت اساسی و روش تحقق حیات طیبه را در همه مراتب و ابعاد زندگی که در عناصر تشکیل دهنده اجتماع اربعین حاضر و ظاهر است با عنصر تقوا وجه تمایز اساسی حیات طیبه از زندگی غیردینی یا همان سکولار رایج محسوب می‌شود که نقطه اوج و حقیقت آن در جامعه جهانی مهدوی محقق می‌شود. دانش آموزان و دانشجویان در این مدرسه تربیتی اربعین می‌تواند کارگاه‌های ایثار و استقامت خود را تشکیل داده و دستاور‌های تمدنی آن را برای جوانان جهان صادر کنند.
هنر اجتماع‌ساز و اتحادآفرین اربعین
با تأکید بر اینکه اجتماع آرمانی و اتحاد اسلامی در اربعین حسینی جامعه مهدوی را از ذهن مستور به عین مشهود می‌آورد و از صورت رئالیسم آن نزد برخی متفکرین متعجب پرده برداری کرده و پاسخ مستوفی برای کسانی دارد که برخی از منابع دینی را ایدئولوژیک و محدود می‌یابند، متقاضیان و نیز مطالبان زیارت اربعین حسینی تقوای عملی یا همان خویشتن‌بانی رفتاری را برای جامعه مهدوی به نمایش می‌گذارند و در ادامه آن جشن اخلاق ملکوتی که داروی درمان انحرافات مدرن بشر است را بر پا می‌کنند.
این اجتماع مقداماتی جامعه مهدوی پاسخی برای نظام سکولار داشته و دارد و آن این است که دین حقیقی طبقه‌ساز و نژادی نمی‌تواند باشد، بلکه چشم‌اندازی دارد که احسان و عدالت در نظام آموزشی مهدوی را از آرمان و آمال به افعال و رفتار رسانیده آورده و از همین‌رو از سراسر جهان در این مدرسه فطرت از هر نژاد و ملتی با پای دل در این دمکراسی مهرورزی شرکت کرده و زحمات سخت آن را بر جان خود خریدارند.
اربعین و صفت عین الهی آن
«هَوَّنَ عَلَىَّ ما نَزَلَ بی أَنَّهُ بِعَیْنِ اللّهِ؛ این مصیبت بر من آسان است، چرا که در محضر خداست.» (بحارالانوارج ۴۵؛ ص46 )
در کربلا معلی مصائب حضرت حسین(ع) به چند سطح تقسیم می‌گردد؛ یک سطح مصائب فقط در وسعت ظرف معصومین(ع) قابل درک و دریافت است و سطحی هم در وسعت اهل سلوک و شاگردان مقرب معصومین است و آن چه باقی می‌ماند برمی‌گردد به نوع ارتباطات افراد با سبک زندگی اهل بیت(ع) که متناسب می‌گردد؛ حضرت اباعبدالله الحسین(ع) در ترسیم تابلو توحید کربلا و تحلیل عقلی آن فرموده‌اند آنچه مصائب را برای من سهل و ساده کرده نظاره خداوند منان و انتخاب دیدگان من از سوی ایشان است که مصیبت‌های غیر قابل وصف را تحمل‌پذیر می‌کند و این درس کربلای کبیر است برای بشریت که با چشم خدا بین همه آفرینش جهان هستی حتی زیر سم ستوران رفتن هم زیبا و دلنشین و همچنین بدون خطا و خبط می‌شود.
انتهای پیام